تلگرام (Telegram) قابلیتی را به اپلیکیشن محبوب خود اضافه کرده که به موجب آن کاربران می‌توانند برای دیگران پیام های زمان بندی شده یا اصطلاحا زمان دار ارسال کنند. در ادامه این مطلب می‌خواهیم به آموزش نحوه ارسال پیام زمان دار در تلگرام بپردازیم و در مورد ماهیت این قابلیت بیشتر صحبت کنیم. بنابراین با فروشگاه اینترنتی هدف همراه باشید.

مقدمه

تلگرام تقریبا محبوب ترین اپلیکیشن پیام رسان دنیاست و در بین کاربران ایرانی هم از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است. با استفاده از این برنامه می‌توان انواع پیام های متنی، عکس، ویدیو و غیره را با اتصال به یک شبکه اینترنت ارسال و دریافت کرد. تلگرام همیشه سعی داشته با ارائه آپدیت های جدید قابلیت های بهتری را برای کاربرانش ارائه کند و این موضوع سبب شده اپلیکیشن مذکور به شدت در بین کاربران محبوب شود. اما آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چقدر جالب می‌شد اگر می‌توانستید پیام های زمانبندی شده یا زمان دار در تلگرام ارسال کنید؟ به عنوان مثال تصور کنید می‌خواهید پیامی را فردا بعد از ظهر و راس ساعت 3 برای یکی از دوستانتان ارسال نمایید و نگران این مسئله هستید که ممکن است ارسال پیام برای وی را فراموش کنید!

اگر راهی وجود داشته باشد که بتوانید پیام را از امروز تایپ کرده و برای ارسال در ساعت و روز مورد نظرتان زمانبندی کنید چقدر جالب می‌شد! این دقیقا قابلیتی است که تلگرام در جدیدترین نسخه و آپدیت خود ارائه می‌کند ما اصطلاحا به آن ارسال پیام زمان دار یا زمانبندی شده می‌گوییم. خوشبختانه ارسال پیام زمان دار در تلگرام اصلا کار سختی نیست و انجام این کر به راحتی امکانپذیر خواهد بود. همچنین امکان مدیریت تمام پیام های زمانبندی شده تلگرام هم وجود دارد، یعنی شما می‌توانید بعد از زمانبندی یک پیام دوباره آن را ویرایش کنید یا ساعت ارسال آن را تغییر دهید یا کلا ارسال آن پیام را کنسل نمایید. در ادامه به آموزش نحوه استفاده از قابلیت ارسال پیام زمانبندی شده در تلگرام می‌پردازیم. بنابراین با فروشگاه اینترنتی هدف همراه باشید.

نکته: ارسال پیام های زمان دار هم در پنجره های گفتگوی شخصی و هم در گروه های تلگرام و کانال ها امکانپذیر خواهد بود. بنابراین این قابلیت می‌تواند برای مدیریت کانال ها بسیار مناسب و کاربردی باشد.

ارسال پیام زمان دار در تلگرام

خوشبختانه فرستادن پیام های زمان بندی شده در تلگرام کار بسیار ساده‌ای است و شما به راحتی قادر به انجام خواهید بود. بدین منظور قبل از هر چیز جدیدترین نسخه اپلیکیشن تلگرام را روی گوشی نصب کنید. اگر تلگرام روی گوشی شما نصب است، با مراجعه به گوگل پلی استور (Google Play Store) جدیدترین آپدیت آن را دانلود و نصب نمایید. سپس اپلیکیشن تلگرام را اجرا کرده و به شرح زیر عمل کنید:

• وارد پنجره گفتگویی شوید که می‌خواهید پیام مورد نظرتان به صورت زمانبندی شده در آن ارسال شود.
• پیام مورد نظر خویش را در فیلد ارسال پیام تایپ نمایید.
• انگشت خود را روی آیکون آبی رنگ ارسال پیام قرار داده و چند لحظه نگه دارید تا دو گزینه با عناوین "Schedule Message" و "Send Without Sound" نمایان شود.
• گزینه "Schedule Message" را انتخاب کنید.
• از جدولی که مشخص شده، تاریخ و ساعت مورد نظرتان برای ارسال خودکار پیام را انتخاب نمایید.
• گزینه آبی رنگ تایید را لمس کنید.

بدین ترتیب زمانبندی ارسال پیام در تلگرام انجام می‌شود. پیام شما به طور خودکار در ساعت و زمانی که مشخص کرده‌اید در پنجره گفتگوی مورد نظر ارسال خواهد شد. پس به همین سادگی قادر به ارسال پیام زمان دار در تلگرام خواهید بود.

مدیریت و ویرایش پیام های زمانبندی شده تلگرام

تصور کنید بعد از اینکه یک پیام را برای ارسال در تلگرام زمانبندی کردید می‌خواهید تغییراتی در آن ایجاد کنید. این تغییرات می‌توانند در متن پیام یا در زمان ارسال صورت پذیرند. یا تصور کنید اصلا تغییر عقیده داده‌اید و می‌خواهید ارسال پیام زمانبندی شده خود را کنسل نمایید. تلگرام برای انجام این کار بهترین راه ممکن را ارائه کرده و یک بخش اختصاصی به منظور مدیدیت و ویرایش پیام های زمانبندی شده ارائه می‌کند. برای دستیابی به تنظیمات این بخش کافیست به شرح زیر عمل کنید:

• اپلیکیشن تلگرام را اجرا کرده و وارد پنجره گفتگویی شوید که می‌خواهید پیام های زمانبندی شده آن را ویرایش کنید.
• آیکون با نماد "جدول" که در بخش سمت راست فیلد تایپ پیام مشاهده می‌شود را انتخاب کنید. مشاهده خواهید کرد که لیستی از پیام های زمانبندی شده شما برای آن پنجره گفتگو نمایش داده می‌شوند.
• برای انجام تغییرات روی هر پیام کافیست یک مرتبه بر روی آن ضربه لمسی بزنید تا گزینه هایی به صورت پاپ آپ نمایان شوند. گزینه هایی که در این حالت نمایان خواهند شد به شرح زیر هستند و هر یک اقداماتی که شرح داده‌ایم را انجام می‌دهند:

- گزینه Send Now: با انتخاب این گزینه پیامی که زمانبندی کرده بودید بلافاصله برای مخاطب ارسال می‌شود و به نوعی از حالت زمان بندی شده خارج خواهد شد.

- گزینه Copy: با انتخاب این گزینه پیام انتخاب شده کپی می‌شود.

- گزینه Edit: با انتخاب این گزینه امکان ویرایش پیام مورد نظر امکانپذیر خواهد شد. به محض انتخاب این گزینه، متن پیام در فیلد تایپ زیر صفحه نمایان می‌شود و شما می‌توانید تغییرات لازم مورد نظرتان را بر روی آن اعمال کنید. با لمس آیکون "تیک" بعد از انجام تغییرات می‌توانید آن ها را ذخیره نمایید. دقت داشته باشید که انجام این کار هیچ اختلالی در زمانبندی ارسال پیام ایجاد نمی‌کند.

- گزینه Reschedule: انتخاب این گزینه به شما این امکان را می‌دهد تا زمان ارسال پیام را دوباره تعیین کنید و به نوعی در زمان ارسال پیام مورد نظر تغییر به وجود آورید.

- گزینه Delete: با انتخاب این گزینه پیام زمانبندی شده حذف می‌شود.

بنابراین به همین سادگی قادر به مدیریت پیام های زمان بندی شده تلگرام خواهید بود. قابلیت ارسال پیام زمان دار در تلگرام یکی از جدیدترین ویژگی هایی است که در این اپلیکیشن پیام رسان ارائه شده و به شدت هم مورد استقبال کاربران واقع شده است. با استفاده از این قابلیت مدیریت پست ها در کانال های تلگرام به شیوه ساده‌تری امکانپذیر می‌شود و شما می‌توانید پست های عادی کانال خود را برای بازه های زمانی طولانی زمانبندی کنید.

نتیجه‌گیری

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله به آموزش نحوه ارسال پیام زمان دار در تلگرام پرداختیم و همچنین نحوه مدیریت پیام های زمانبندی شده را هم برایتان شرح دادیم. امیدواریم از این مقاله اختصاصی و کوتاه استفاده لازم را به عمل آورده باشید.

شاید این سوال در ذهن شما هم به وجود آمده باشد که چطور می‌توان سرعت شارژ شدن باتری آیفون را افزایش داد؟ آیا روش یا ترفندی برای دستیابی به این هدف وجود دارد یا هیچ راهی بدین منظور موجود نیست؟ خوشبختانه ترفندهایی وجود دارند که با در نظر گرفتن آن ها می‌توانید شاهد شارژ سریع تر آیفون (iPohne) باشید. در این مطلب می‌خواهیم به صحبت در مورد این ترفندها بپردازیم. بنابراین با فروشگاه اینترنتی هدف همراه باشید.

شارژ سریع تر آیفون : مقدمه

گوشی های موبایل روز به روز در حال پیشرفت هستند و بستر سخت افزاری آن ها ارتقاء پیدا می‌کند. به عنوان مثال تا چند سال پیش پردازنده مرکزی یا بهتر بگوییم تراشه‌ هایی که در قلب اسمارتفون ها بکار می‌رفتند حتی نصف قدرت تراشه های برتر امروزی را نداشتند یا صفحه نمایش گوشی های قدیمی تر نسبت به گوشی های جدید به مراتب کوچک تر بودند و رزولوشن کمتری را ارائه می‌کردند. تمام این تغییرات و به روز رسانی ها جالب هستند و منجر به بهبود کارایی اسمارتفون ها شده‌اند، اما در این بین یک معضل هم وجود دارد که مقابله و رفع آن به دغدغه‌ای برای شرکت های سازنده موبایل تبدیل شده است. این معضل مربوط به باتری گوشی ها می‌شود!

طبیعتا با افزایش کارایی اسمارتفون ها و پیشرفت قطعات سخت افزاری آن ها میزان نیاز این گجت های الکترونیکی به انرژی هم افزایش یافته اما چه پیشرفت هایی در باتری گوشی های موبایل به وجود آمده است؟ متاسفانه باتری گوشی ها به اندازه‌ دیگر قطعات سخت افزاری آن ها پیشرفته نداشته و با توجه به کاهش ضخامت بدنه اسمارتفون های مدرن، حتی محدودیت های ابعادی و ظرفیت باتری آن ها بیشتر هم شده است، چون طبیعتا هرچقدر ضخامت بدنه گوشی کمتر باشد، باتری آن هم باید کوچک تر و کم ظرفیت تر در نظر گرفته شود. بنابراین برقراری تعادل مابین ظرفیت باتری و کارایی گوشی های موبایل یکی از اصلی ترین دغدغه های شرکت های سازنده اسمارتفون تبدیل شده است.

برای جلوگیری از این مشکلات، شرکت های سازنده گوشی سعی کرده‌اند از روش ها یا بهتر بگوییم راه حل هایی مثل تکنولوژی شارژ سریع و بیسیم استفاده کنند. در واقع تکنولوژی شارژ سریع رویکردی است که به جای افزایش ظرفیت و توان باتری گوشی ها، زمان مورد نیاز برای شارژ مجدد آن ها را کاهش می‌دهد و در نتیجه به نوعی می‌تواند حل کننده مشکل زود خالی شدن شارژ باتری موبایل باشد. در این بین آیفون های اپل همیشه از گوشی های با کیفیتی بوده‌اند که از نظر شارژدهی کیفیت ساخت مطلوبی داشته‌اند و باتری آن ها به خوبی انرژی مورد نیازشان را تامین کرده است، اما متاسفانه سرعت شارژ باتری آیفون ها خیلی زیاد نیست و این موضوع در بررسی های عملی مختلف به خوبی قابل درک خواهد بود. بنابراین شاید این سوال در ذهنتان به وجود آید که چطور می‌توان بستری برای شارژ سریع تر آیفون های اپل (apple) فراهم کرد؟ در این مقاله می‌خواهیم به ترفندهایی اشاره داشته باشیم که منجر به شارژ سریع تر آیفون می‌شوند. بنابراین با فروشگاه اینترنتی هدف همراه باشید.

نکته اول: استفاده از شارژر مناسب و اصلی

در اولین قدم برای شارژ سریع تر آیفون بهتر است از شارژر اصلی خود گوشی استفاده کنید. اگر شارژر گوشی را بنا به هر دلیل در اختیار ندارید، حتما یک عدد نسخه اورجینال شارژر فابریک آیفون خود را تهیه و از آن برای شارژ باتری استفاده نمایید، چون بکارگیری شارژرهای بی‌کیفت دیگر می‌تواند مشکلاتی را برایتان به همراه داشته باشد و حتی به باتری دستگاه آسیب برساند. سعی کنید تا حد امکان از شارژرهای فندکی یا پاوربانک های کم کیفیت برای شارژ باتری آیفون استفاده نکنید چون این شارژرها می‌توانند به باتری گوشی آسیب بزنند و متاسفانه اغلب شارژرهای فندکی و پاوربانک های موجود در بازار کشورمان کیفیت ساخت لازم را ندارند و در دراز مدت به باتری موبایل آسیب می‌رسانند. بنابراین برای اینکه شاهد شارژ سریع تر آیفون خود باشد فقط از شارژر فابریک و اورجینال خود دستگاه استفاده کنید.

نکته دوم: استفاده از شارژ سریع

همانطور که در بخش مقدمه گفتیم قابلیت شارژ سریع قابلیتی است که برای مقابله با مشکل زود خالی شدن شارژ باتری گوشی های موبایل ارائه شده و آیفون های جدید اپل هم از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند. اگر آیفونی دارید که از تکنولوژی شارژ سریع پشتیبانی می‌کند، حتما از آن استفاده به عمل آورید. استفاده از این تکنولوژی می‌تواند موثرترین روش برای شارژ سریع تر آیفون باشد. طبیعتا اگر آیفونتان از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کند، قادر به استفاده از آن نخواهید بود. البته با بکارگیری شارژرهایی که ولتاژ و شدت جریان خروجی بیشتری نسبت به شدت جریان مورد نیاز باتری آیفونتان داشته باشند می‌توانید سرعت شارژ باتری آن را افزایش دهید اما متاسفانه انجام این کار ممکن است به باتری آیفونتان آسیب برساند. به همین دلیل توصیه نمی‌کنیم هیچوقت از شارژرهای با شدت جریان بیشتر با هدف شارژ سریع تر باتری آیفون خود استفاده نمایید.

نکته سوم: از شارژ بیسیم استفاده نکنید

اگر آیفون شما از قابلیت شارژ بیسیم پشتیبانی می‌کند و به سرعت شارژ شدن باتری اهمیت می‌دهید، به هیچ عنوان از قابلیت شارژ بیسیم برای شارژ کردن باتری آیفون خود استفاده نکنید! میزان اتلاف انرژی در این روش شارژ بسیار بالاست و به همین سبب شارژ باتری گوشی با سرعت پایینی انجام می‌شود. همانطور که در "نکته اول" هم اشاره داشتیم برای دستیابی به بهترین نتیجه از نظر سرعت شارژ باتری آیفون بهتر است فقط از شارژر فابریک و اصلی گوشی استفاده نمایید.

نکته چهارم: خاموش کردن آیفون در حین شارژ

یکی از موثرترین روش هایی که با استفاده از آن می‌توانید به شارژ سریع تر آیفون دست پیدا کنید مربوط به خاموش کردن آن در حین شارژ می‌شود. تمام قابلیت هایی که در آیفون شما فعال هستند برای فعالیت نیاز به صرف انرژی دارند. برای مثال زمانی که آیفون خود را به شارژ می‌زنید و در حالت روشن بر روی میز قرار می‌دهید، سیم کات، موبایل دیتا، اپلیکیشن های پس زمینه، صفحه نمایش (در صورت روشن شدن)، اینترنت وای فای و غیره همگی در حال مصرف بخشی از انرژی باتری هستند و این مسئله سبب می‌شود تا سرعت شارژ شدن باتری دستگاه کاهش یابد چون دائما بخشی از انرژی باتری در حال مصرف است. اما زمانی که آیفون را خاموش کنید و در این حالت به شارژ بزنید، شاهد شارژ سریع تر آیفون خواهید بود چون مصرف انرژی در آن وجود دارد و باتری دستگاه به طور یکطرفه در آن شارژ است. بنابراین اگر می‌خواهید سرعت شارژ مجدد باتری آیفون شما افزایش یابد، آن را در حالت خاموش به شارژ بزنید.

نکته پنجم: قرار دادن آیفون در حالت پرواز در حین شارژ

قرار دادن آیفون در حالت پرواز سبب می‌شود که قابلیت های اتصال آن غیر فعال شوند. در این حالت سیم کارت گوشی آنتن دهی خود را از دست می‌دهد و این مسئله منجر به کاهش مصرف انرژی می‌شود و در نتیجه اگر در این حالت آیفون را به شارژ بزنید، شارژ باتری آن سریع تر انجام خواهد شد. البته سرعت شارژ باتری آیفون در این حالت به حالتی نمی‌رسد که گوشی کاملا خاموش باشد. از این روش فقط در شرایطی استفاده کنید که قصد خاموش کردن کامل آیفون را ندارید و در عین حال می‌خواهید سرعت شارژ باتری آن افزایش یابد.

نکته ششم: عدم استفاده از آیفون در حین شارژ

به هیچ عنوان زمانی که آیفونتان در شارژ قرار دارد از آن استفاده نکنید. زمانی که شما در حین استفاده از آیفون هستید، منابع آن در حال مصرف انرژی هستند، یعنی ال سی دی، پردازنده، رم، حافظه و سایر بخش های گوشی دائما در حال فعالیت خواهند بود و انرژی مصرف می‌کنند. در نتیجه از یک سمت انرژی از طریق شارژر در حال ورود به باتری بوده و از سمت دیگر شارژ باتری برای تامین انرژی مورد نیاز منابع دستگاه در حال مصرف است. بدین ترتیب سرعت شارژ باتری آیفون کاهش پیدا می‌کند. همچنین با استفاده همزمان از آیفون مادامی که دستگاه در شارژ قرار دارد، گرمای زیادتری در آن تولید می‌شود که می‌تواند علاوه بر کاهش سرعت شارژ باتری منجر به افت ظرفیت اسمی آن هم شود. بنابراین برای شارژ سریع تر آیفون به هیچ وجه در حین شارژ کردن باتری دستگاه از آن استفاده نکنید.

نکته هفتم: خنک نگه داشتن باتری

آخرین ترفندی که از آن به منظور شارژ سریع تر آیفون یاد می‌کنیم مربوط به خنک نگه داشتن باتری می‌شود. پروسه شارژ باتری گوشی های موبایل یک پروسه گرمازا محسوب می‌شود، چون انتقال انرژی از شارژر به باتری منجر به تولید گرما می‌شود. این گرما می‌تواند سرعت شارژ شدن باتری، ظرفیت باتری و کیفیت شارژ را کاهش دهد. بنابراین با خنک نگه داشتن دستگاه در حین شارژ می‌توانید شارژ سریع تر آیفون را امکانپذیر کنید. اما چطور آیفون را در حین شارژ باتری خنک نگه داریم؟ بدین منظور ابتدا توصیه می‌کنیم کیس و قاب های محافظ گوشی را از آن جدا کنید و در قدم بعد زمانی که گوشی در شارژ قرار دارد آن را در مکانی قرار دهید که پخش گرما در آن ساده تر انجام شود. به عنوان مثال قرار دادن آیفون بر روی یک پتو می‌تواند تمرکز گرما را افزایش دهد اما قرار دادن آن بر روی یک میز فلزی می‌تواند منجر به پخش شدن گرما شود. بنابراین یکی دیگر از اصلی ترین ترفند هایی که می‌توانید از آن برای شارژ سریع تر آیفون استفاده کنید مربوط به خنک نگه داشتن باتری و دستگاه در حین شارژ می‌شود.

نتیجه‌گیری

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله به معرفی 7 ترفند کاربردی برای شارژ سریع تر آیفون پرداختیم. با استفاده از روش های مذکور در این مطلب می‌توانید سرعت شارژ شدن باتری آیفونتان را به طرز قابل ملاحظه‌ای افزایش دهید. امیدواریم از این مطلب اختصاصی استفاده لازم را به عمل آورده باشید.

شاید شما هم از آن دسته طرفداران شرکت سامسونگ هستید که همیشه دوست دارند گوشی آن ها محصولی از برند این شرکت معتبر و کره‌ای باشد. اما آیا خرید سری گوشی های گلکسی اس (Galaxy S) سامسونگ انتخاب بهتری است یا گلکسی نوت (Galaxy Note)؟ در ادامه این مطلب به مقایسه سری اس و نوت سامسونگ می‌پردازیم. بنابراین با ما همراه باشید.

مقدمه

سامسونگ بزرگ ترین شرکت تولید و عرضه کننده گوشی در دنیاست و موبایل های هوشمندی که توسط این شرکت تولید می‌شوند دارای تنوع زیادی هستند و اصطلاحا در سری یا خانواده های گوناگونی طبقه‌بندی می‌شوند. به عنوان مثال سری محصولات گلکسی جی (Galaxy J)، گلکسی ای (Galaxy A)، گلکسی اس (Galaxy S) و گلکسی نوت (Galaxy Note) سامسونگ اصلی ترین خانواده یا سری از گوشی های این برند را تشکیل می‌دهند و هر یک با هدف خاصی روانه بازار شده‌اند. دو سری گلکسی S و Note سامسونگ از محصولات رده بالای این کمپانی هستند که طرفداران منحصر به فرد خودشان را دارند. اگر هم اکنون بخواهید یک گوشی قدرتمند از برند سامسونگ را تهیه کنید، بدون تردید هم از سری نوت و هم از سری اس گزینه های خرید مناسبی پیش رویتان قرار می‌گیرند. اما کدامیک از گوشی های این رو خانواده بهتر هستند و می‌توانند انتخاب مناسب تری برای شما باشند؟

به عقیده ما حداقل با توجه به سبک طراحی که طی چند سال اخیر در دو سری از گوشی های گلکسی اس و نوت سامسونگ بکار رفته، نمی‌توان قاطعانه مدعی شد که یکی از این دو نسبت به دیگری برتری کامل دارد! به عنوان مثال این ادعا که گلکسی نوت 9 مطلقا از گلکسی اس 10 پلاس بهتر است یا ادعای برعکس، به عقیده ما نتیجه‌گیری درستی نیست و نمی‌تواند درست باشد چون همیشه بهترین گوشی با توجه به نیازها و انتظارات کاربر و البته سلیقه شخصی او انتخاب می‌شود و این عوامل از بین کاربر تا کاربر دیگر متفاوت خواهد بود. اگر از طرفداران برند سامسونگ باشید احتمال دارد که مابین خرید یکی از محصولات دو سری Note و S آن بر سر دو راهی قرار گیرید. به همین جهت ما می‌خواهیم در این مقاله به مقایسه سری اس و نوت سامسونگ بپردازیم و دید کلی نسبت به تفاوت های این دو خانواده از گوشی های سامسونگ را برایتان عنوان کنیم. بنابراین توصیه داریم با ما همراه باشید.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: طراحی و ظاهر

در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ قبل از هر چیز بهتر است از نظر ظاهر و سبک طراحی دو سری گلکسی نوت و گلکسی اس را  با هم مقایسه کنیم. هر دو رده از گوشی های نام برده شده شرکت سامسونگ از محصولات رده بالا یا اصطلاحا پرچمدار این شرکت هستند بنابراین شک نداشته باشید از کیفیت ساخت بالایی برخوردار خواهند بود و کیفیت موادی که در ساخت آن ها بکار می‌رود یکسان بوده و ویژگی هایی مثل ضد آب بودن، کیفیت عملکرد اسکنر انگشت و غیره هم اگر توسط آن ها پشتیبانی شود کیفیت مشابهی خواهد داشت. در گذشته سری گوشی های Galaxy S با Galaxy Note از نظر ظاهر تفاوت های محسوسی داشتند و همیشه گوشی های سری نوت بزرگ تر از سری اس بودند، اما این روزها و طی چند سال اخیر این مسئله بسیار کمتر از قبل شده و به حدی رسیده که مثلا گلکسی S10 پلاس فقط چند میلیمتر از گلکسی نوت 9 کوچک تر است.

یکی از اصلی ترین تفاوت های طراحی و ظاهر مابین سری گوشی های نوت و اس سامسونگ مربوط به تنوع بیشتر سری گوشی های گلکسی S می‌شود. این سری از گوشی های سامسونگ گاها در چند نسخه مختلف عرضه شده‌اند اما سری گوسی های Galaxy Note تقریبا همیشه واحد بوده‌اند و هر سال یک نسخه از آن ها روانه بازار شده است. به عنوان مثال هم اکنون جدیدترین سری محصولات گلکسی S در چهار مدل گلکسی S10، گلکسی S10+، گلکسی S10e و گلکسی S10 5G روانه بازار شده اما جدیدترین گلکسی نوت سامسونگ همان Galaxy Note 9 است و هیچ نسخه مجزایی ندارد! نکته مهم آن است که همیشه سری گوشی گلکسی اس پلاس سامسونگ از نظر طراحی و ظاهر بیشتر به سری گوشی های گلکسی نوت نزدیک هستند چون اندازه بزرگ‌تری نسبت به دیگر نسخه های Galaxy S دارند.

یکی از مسائلی که شاید به آن توجه نکنید اما باید در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ به آن اشاره کنیم مربوط به تاریخ رونمایی از آن ها می‌شود. شاید بپرسید که تاریخ معرفی یک گوشی چه ارتباطی با سبک طراحی و ظاهر آن دارد! در پاسخ باید بگوییم که طبیعتا هرچقدر گوشی در تاریخ جلوتری طراحی عرضه شود (جدیدتر باشد)، ظاهر به روزتری هم خواهد داشت و طبق نیازهای روز طراحی می‌شود. از آنجایی که اغلب، سری گوشی های نوت سامسونگ در ماه آگوست (August) معرفی می‌شوند اما گوشی های گلکسی اس در ماه فوریه (February) رونمایی خواهند شد، اغلب سری گوشی های Galaxy S ظاهری به روزتر و ویژگی های خاص تری نسبت به سری گوشی های نوت دارند و برای مدت زمان بیشتری هم این ویژگی را حفظ می‌کنند. به عنوان مثال گلکسی Note 9 در ماه آگوست سال 2018 معرفی شد اما سری گوشی های گلکسی S10 در ماه فوریه سال 2019 رونمایی شدند و به همین دلیل سبک طراحی جدیدتری در آن ها دیده می‌شود. ویژگی های جدید و به روز تری مثل بهره‌مندی از صفحه نمایش با قابلیت اسکن انگشت، نمایشگر با حاشیه های بسیار باریک، تعبیه لنز دوربین سلفی در درون نمایشگر و غیره هم در سری گوشی های گلکسی اس 10 وجود دارد اما در گلکسی نوت 9 دیده نمی‌شوند. بنابراین تاریخ معرفی نسخه های جدید سری گوشی های نوت و اس به گونه‌ای است که اغلب سری گوشی های Galaxy S طراحی جالب و خاص تری را ارائه می‌کنند.

دیگر مسئله‌ای که باید در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ به آن اشاره کنیم مربوط به بهره‌مندی سری فبلت های نوت از قلم استایلوس اختصاصی یا همان S Pen می‌شود. بهره‌مندی از قلم S Pen از دیرباز یکی از ویژگی های خاص و منحصر به فرد سری گوشی های نوت بوده و سری گوشی های گلکسی S از آن بهره‌مند نیستند. بنابراین در یک جمع‌بندی کلی باید اینطور گفت که هر دو سری محصولات Galaxy Note و Galaxy S سامسونگ از نظر طراحی گوشی های با کیفیتی هستند اما در اغلب مواقع محصولات سری گلکسی اس ویژگی های و طراحی به روزتری را ارائه می‌کنند و برای مدت زمان طولانی‌تری هم به عنوان برترین محصولات شرکت سامسونگ شناخته می‌شوند. از سمت دیگر فبلت های گلکسی نوت از قلم استایلوس اختصاصی بهره می‌برند که می‌تواند یک تجربه خاص و منحصر به فرد را به کاربر منتقل کنند. این موارد تنها تفاوت های مابین دو سری گلکسی نوت و اس هستند و باز هم تصمیم گیری قطعی مبنی بر اینکه کدام دسته از گوشی های مذکور نسبت به دیگری برتری دارند به سلیقه و نیاز کاربر باز می‌گردد.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: صفحه نمایش

در این بخش از مقایسه سری اس و نوت سامسونگ در رابطه با تفاوت مابین صفحه نمایش آن ها صحبت می‌کنیم. در گذشته همیشه اینطور بود که سری گوشی های Galaxy Note صفحه نمایش بزرگ تری نسبت به سری گوشی های گلکسی S داشتند اما این ویژگی طی چند سال اخیر تقریبا از بین رفته و هم اکنون نسخه های پلاس سری گوشی های گلکسی S از نظر اندازه نمایشگر تقریبا تفاوتی با سری فبلت های نوت ندارند. بنابراین اگر به گوشی های با صفحه نمایش بزرگ علاقه دارید، سری گلکسی نوت یا نسخه پلاس سری گوشی های گلکسی S گزینه خرید خوبی برایتان خواهد بود. از سمت مقابل اگر به بزرگ بودن صفحه نمایش گوشی خیلی علاقمند نیستند، بهتر است نسخه های معمولی سری گوشی های Galaxy S را انتخاب کنید و از خرید سری فبلت های نوت خودداری نمایید. کیفیت صفحه نمایش هر دو رده از گوشی های نام برده شده فوق‌العاده است و همیشه بهترین نوع و تکنولوژی نمایشگر از سمت سامسونگ در آن ها بکار گرفته می‌شود. بنابراین خیالتان از بابت کیفیت صفحه نمایش راحت باشد و بدانید که تفاوتی از این نظر مابین سری اس و نوت سامسونگ وجود ندارد.

رزولوشن خوب، تراکم پیکسلی عالی، کنتراست و شادابی بسیار مطلوب و روشنایی مناسب از ویژگی هایی هستند که مطمئن باشید در هر دو سری از گوشی های گلکسی اس و نوت سامسونگ شاهد آن ها خواهید بود. بنابراین اگر مابین انتخاب یکی از دو سری گوشی های اس و نوت شرکت سامسونگ دچار شک و تردید شده‌اید، به شما اطمینان می‌دهیم که هر دوی آن ها از نظر کیفیت صفحه نمایش محصولات قدرتمندی خواهند بود. البته این قاعده زمانی برقرار است که شما یک گوشی از سری اس را با گوشی هم رده خودش در سری نوت مقایسه نمایید. به عنوان مثال چون گلکسی Note 9 جدیدترین فبلت از سری فبلت های نوت سامسونگ است و گلکسی S10 هم از جدیدترین گوشی از سری اس است، مقایسه آن ها می‌تواند نتیجه مذکور و قاعده نام برده شده را به همراه داشته باشد. طبیعتا اگر مقایسه گلکسی S10 با فبلت های قدیمی تر سری نوت نظیر گلکسی نوت 8 نتیجه‌ی متفاوت به همراه خواهد داشت. در اینگونه مواقع عموما گوشی جدیدتر کیفیت صفحه نمایش بیشتری هم دارد.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: سیستم عامل و رابط کاربری

از آنجایی که هم سری گوشی های نوت و هم سری گوشی های اس توسط شرکت سامسونگ ساخته شده‌اند بنابراین از بستر نرم افزاری و رابط کاربری یکسانی بهره می‌برند و از این نظر تفاوتی مابین آن ها وجود ندارد. اما باز هم مسئله زمان رونمایی و عرضه محصول روی به روزتر بودن رابط گوشی و حتی سیستم عامل پیش فرض آن تاثیرگذار خواهد بود. طبیعتا هرچقدر گوشی که می‌خواهید بخرید جدیدتر باشد، احتمال اینکه سیستم عامل و رابط به روز تری هم در حالت پیش فرض روی آن نصب شود بیشتر خواهد بود. این مسئله یکی دیگر از موضوعاتی است که توصیه می‌کنیم در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ و انتخاب بهترین گزینه خرید به آن دقت کنید. برای مثال فبلت نوت 9 که در ماه آگوست سال 2018 معرفی شده و هم اکنون پرچمدار سری گوشی های گلکسی نوت است به طور پیش فرض از اندروید 8.1 بهره می‌برد اما گلکسی S10 سامسونگ که در ماه فوریه سال 2019 رونمایی شده و هم اکنون پرچمدار سری گوشی های Galaxy S این شرکت است به صورت پیش فرض از اندروید 9 پای بهره‌مند خواهد بود. اگرچه آپدیت اندروید 9 پای و رابط کاربری جدیدتر سامسونگ با نام One UI برای فبلت نوت 9 هم منتشر شده و به صورت OTA قابل دانلود و نصب است، اما به هر حال همیشه به خاطر داشته باشید که سیستم عامل و رابط کاربری پیش فرض گوشی بهترین بازده را در کنار سخت افزار آن ارائه می‌کند. بنابراین گوشی که در حالت پیش فرض سیستم عامل و بستر نرم افزاری جدیدتری داشته باشد، گزینه خرید بهتری هم خواهد بود.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: پردازنده، رم و حافظه داخلی

یکی از مهمترین مسائلی که در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ باید برای انتخاب یک گوشی به آن توجه کرد مربوط به قدرت عملکرد و پتانسیل پردازشی می‌شود. از آنجایی که هر دو سری اس و نوت سامسونگ از محصولات رده بالا و پرچمدار این کمپانی هستند، همیشه به جدیدترین و قدرتمندترین نسخه از تراشه های موجود بازار مجهز می‌شوند. سامسونگ همیشه این دو سری از گوشی های خودش را از نظر تراشه شامل دو نسخه مختلف می‌کند. نسخه جهانی و اصلی این محصولات با تجهیز به سری تراشه های اگزینوس سامسونگ روانه بازار می‌شوند و نسخه مختص بازار ایالت متحده و برخی دیگر از بازارهای اروپایی آن با تجهیز به سری تراشه های اسنپدراگون کوالکام روانه بازار خواهند شد، اما مهم این است که همیشه قدرتمندترین تراشه های در سری گوشی های اس و نوت سامسونگ بکار گرفته می‌شوند.

البته اگر بخواهیم خیلی دقیق و جزئی در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ به موضوع نگاه کنیم، در این زمینه هم بازه زمانی که شما می‌خواهید در آن خرید گوشی را انجام دهید روی انتخاب محصول بهتر تاثیرگذار خواهد بود. طبیعتا گوشی که جدیدتر باشد به تراشه قدرتمندتری هم مجهز می‌شود و عموما تراشه‌ای که در سری گوشی های Galaxy S بکار می‌رود یک رده از تراشه سری نوت قوی تر خواهد بود. به عنوان مثال هم اکنون نسخه جهانی فبلت نوت 9 از تراشه اگزینوس 9810 بهره می‌برد که قدرتمندترین تراشه سال 2018 و دوره‌ای بود که این گوشی معرفی می‌شد. اما نسخه جهانی سری گوشی های Galaxy S10 از تراشه اگزینوس 9820 بهره‌مند هستند چون در سال 2019 رونمایی شده‌اند و طبیعتا به تراشه جدیدتری هم تجهیز خواهند بود. بنابراین بازه زمانی که شما برای خرید گوشی انتخاب می‌کنید روی اینکه مسئله که کدام دستگاه تراشه جدیدتری داشته باش تاثیر مستقیمی می‌گذارد. البته تفاوت قدرت عملکرد مابین دو تراشه اگزینوس 9810 و 9820 به اندازه‌ای نخواهد بود که یک کاربر عادی آن را احساس کند. هر دو تراشه نام برده شده در گوشی می‌توانند به بهترین شکل ممکن هر کاری که انتظار داشته باشید را انجام دهند. اجرای سنگین ترین بازی های اندرویدی همیشه هم در سری گوشی های نوت و هم در سری گوشی های اس قابل انجام بوده و خواهند بود. بنابراین چون گوشی های سری نوت و اس سامسونگ محصولات رده بالایی هستند، قدرت پردازشی عالی دارد و از این نظر خیلی تفاوتی مابین آن ها وجود ندارد.

در مورد حافظه داخلی هم باید گفت که سامسونگ همیشه سعی می‌کند گوشی های سری نوت و اس خود را از این نظر در نسخه های مختلفی روانه بازار کند. بنابراین اینطور نیست که همیشه ظرفیت رم یکی از دو سری نوت یا اس سامسونگ از دیگری بیشتر باشند. از آنجایی که هر دو سری از گوشی های نام برده شده محصولات برتر و پرچمدار سامسونگ هستند، عموما رم با ظرفیت بسیار خوبی دارند و به راحتی از پس مولتی‌تسکینگ بر می‌آیند. پس در یک جمع‌بندی کلی باید گفت که از نظر پتانسیل پردازشی و قدرت عملکرد، گوشی های هر دو سری S و Note سامسونگ بسیار با کیفیت هستند و به راحتی حداقل تا چند سال از پس اجرای جدیدترین و سنگین ترین بازی های HD اندرویدی بر می‌آیند.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: دوربین

هم سری گوشی های Galaxy Note و هم سری گوشی های Galaxy S به دوربین های قدرتمندی مجهز می‌شوند و همیشه جدیدترین تکنولوژی های روزی که سامسونگ به آن ها دست یافته در دوربین هر دو سری از گوشی های مذکور بکار می‌روند. بنابراین در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ نمی‌توان مدعی شد که دوربین یکی از این دو سری مطلقا از دیگری بهتر است. اینکه دوربین کدام گوشی عملکرد بهتری داشته باشد به این بستگی دارد که کدام مدل از آن ها گزینه خرید مورد نظرتان باشند. اینکه دوربین کدامیک از گوشی های مد نظرتان کیفیت بهتری داشته باشد به بازه زمانی بر می‌گردد که شما در آن بازه قصد خرید یک گوشی جدید را داشته باشید. به عنوان مثال اگر هم اکنون که در سال 2019 هستیم مابین خرید جدیدترین نسخه گلکسی نوت یعنی Note 9 و جدیدترین نسخه گلکسی اس یعنی Galaxy S10 دو دل شده‌اید، بدون تردید گلکسی اس 10 از نظر دوربین گزینه خرید بهتری خواهد بود چون گوشی جدیدتری است و در ژانویه سال 2019 رونمایی شده اما Galaxy Note 9 محصول آگوست سال 2018 است و ترکیب دوربین آن دقیقا مشابه با ترکیب دوربینی است که در گوشی گلکسی S9+ شاهد بکارگیری آن هستیم. بنابراین باز زمانی که شما در آن قصد خرید گوشی جدیدی دارید مستقیما بر روی انتخاب شما تاثیر می‌گذارد. طبیعتا اگر تا قبل از ماه فوریه و رونمایی سامسونگ از گوشی های گلکسی اس 10 قصد خرید یک گوشی جدید از خانواده نوت یا اس را داشتید، هیچ تفاوتی مابین دوربین نوت 9 و اس 9 وجود نداشت اما حالا که Galaxy S10 معرفی شده، دوربین این گوشی قدرتمندتر از دوربین نوت 9 است.

طراحی گوشی های سامسونگ به گونه‌ای بوده که اغلب همان ترکیب دوربینی که در سری گوشی های Galaxy S بکار می‌رود در سری نوت هم استفاده خواهد شد. برای مثال انتظار داریم گلکسی نوت 10 سامسونگ که احتمالا در ماه آگوست سال 2019 رونمایی می‌شود دقیقا از ترتیب دوربین سه‌گانه‌ای بهره‌مند باشد که هم اکنون در گلکسی S10+ شاهد پیاده‌سازی آن هستیم. اگر دقت کنید دقیقا همین روال در طراحی گلکسی نوت 9 هم بکار رفت و این گوشی دقیقا از همان ترکیب دوربینی بهره می‌برد که در گلکسی S9 شاهد آن بودیم. پس گوشی های هر دو سری نوت و اس سامسونگ از نظر دوربین محصولات قدرتمندی هستند و بازه زمانی که شما در آن قصد خرید یک گوشی جدید را دارید مستقیما بر روی انتخابتان تاثیرگذار خواهد بود. با توجه به سابقه همیشگی شرکت سامسونگ باید گفت که این کمپانی تقریبا همیشه تکنولوژی و پیکربندی جدید دوربین های خود را در سری گوشی های Galaxy S پیاده سازی می‌کند و سپس سری گوشی های نوت را به همان ترکیب و تکنولوژی مجهز می‌سازد. بنابراین از این بخش مقایسه سری اس و نوت سامسونگ نتیجه گرفت که دوربین سری S می‌تواند از دوربین سری Note جدیدتر، به روزتر و در نتیجه قدرتمندتر باشد.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: باتری و شارژدهی

گوشی های شرکت سامسونگ اغلب به باتری خوبی مجهز می‌شوند و قدرت شارژدهی مطلوبی هم دارند. هر دو سری گوشی های Galaxy Note و Galaxy S سامسونگ از نظر قدرت شارژدهی باتری محصولات خوبی هستند و مطمئن باشید که شما را نا امید نمی‌کنند. از آنجایی که کیفیت شارژدهی باتری یک گوشی مستقیما با نوع استفاده کاربر از آن ارتباط دارد و از سمت دیگر هر مدل از گوشی های موبایل کیفیت شارژدهی متفاوتی را ارائه می‌کند، به هیچ عنوان در مقایسه سری اس و نوت سامسونگ نمی‌توان مدعی شد که یک سری از گوشی های سامسونگ نظیر سری نوت همیشه قدرت شارژدهی بهتری نسبت به یک سری دیگری نظیر سری اس دارند! برای نتیجه‌گیری صحیح از مقایسه کیفیت شارژدهی باتری گوشی ها حتما باید مدل دقیق آن ها مشخص باشد تا بتوان به طور دقیق کیفیت شارژدهی باتری آن مدل مورد ارزیابی قرار گرفته و با مدل دیگر گوشی که مد نظر است مقایسه شود. اما به طور کلی باید گفت که چون هر دو سری از گوشی های نوت و اس سامسونگ از سری گوشی های رده بالای این شرکت هستند، عموما از باتری های خوب و با ظرفیت مناسبی بهره می‌برند و قدرت شارژدهی قابل قبولی دارند. ضمنا باتری هر دو سری از گوشی های نام برده شده با توجه به سال تولید از جدیدترین تکنولوژی های شارژ سریع هم بهره‌مند می‌شوند. به عنوان مثال هم اکنون هر دو گوشی Galaxy note 9 و Galaxy S10 سامسونگ از شارژر 15 واتی بهره‌مند بوده و به موجب آن خیلی سریع‌تر از حالت عادی از 0 تا 100 درصد شارژ می‌شوند.

مقایسه سری اس و نوت سامسونگ: قیمت و ارزش خرید

در این بخش از مقایسه سری اس و نوت در رابطه با یکی از مهمترین موضوعاتی صحبت می‌کنیم که باید برای انتخاب یک گوشی خوب و مناسب در نظر گرفته شود. این مسئله مربوط به قیمت و ارزش خرید می‌شود. برخلاف اغلب بخش های دیگر مقایسه سری اس و نوت سامسونگ، برتری این بخش از آن سری گوشی های گلکسی نوت است، چون این سری از گوشی های سامسونگ اغلب قیمت مقرون به صرفه‌تری در مقایسه با سری گوشی های گلکسی S دارند. البته این موضوع هم زمانی صادق است که شما جدیدترین نسخه سری گوشی های نوت را با جدیدترین نسخه سری گوشی های اس مقایسه کنید. برای مثال هم اکنون قیمت گلکسی نوت 9 در بازار حدود 9 میلیون تومان است و قیمت گلکسی اس 10 حدود 10 میلیون و قیمت گلکسی اس 10 پلاس هم در حدود 12 میلیون تومان خواهد بود. طبیعتا در این شرایط از نظر قیمت Galaxy Note 9 وضعیت بهتری دارد. بنابراین اگر به قیمت و ارزش خرید گوشی اهمیت می‌دهید، احتمالا سری گوشی های گلکسی Note سامسونگ می‌توانند گزینه خرید بهتری نسبت به سری گوشی های گلکسی S باشند.

نتیجه‌گیری

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله اختصاصی به مقایسه سری اس و نوت سامسونگ پرداختیم. اگر بخواهیم ماهیت این دو دسته از گوشی های سامسونگ را در یک پاراگراف مشخص کنیم باید بگوییم که در اغلب مواقع نوآوری ها و تکنولوژی های جدیدتر سامسونگ در سری گوشی های گلکسی S پیاده‌سازی و ارائه می‌شوند. این سری از گوشی های سامسونگ عموما در ماه فوریه هر سال رونمایی خواهند شد. سپس در ماه آگوست سامسونگ نسخه جدید سری فبلت های گلکسی نوت را با بهره‌گیری از تکنولوژی هایی که پیش از این در جدیدترین نسخه سری گوشی های گلکسی S بکار رفته بود تولید می‌کند و برخی تغییرات کوچک مثل بهره‌مندی از قلم S Pen غیره را هم مثل همیشه در گلکسی نوت جدید ارائه خواهد کرد.

همین روال تقریبا همیشه از سوی سامسونگ در پیش گرفته شده است. بدین ترتیب همیشه اصلی ترین تکنولوژی های جدید سامسونگ در سری گوشی های گلکسی S رونمایی می‌شوند و سری گوشی های گلکسی نوت هر بار این تکنولوژی های جدید را در کنار چند ویژگی خاص دیگر مورد استفاده قرار خواهند داد. با این حال هر دو سری از گوشی های نوت و اس سامسونگ محصولات فوق‌العاده‌ای هستند و انتخاب قطعی اینکه کدام گوشی از دو سری محصولات نام برده شده گزینه خرید بهتری است به سلیقه شخصی کاربر، انتظارت وی از گوشی و بودجه او بستگی دارد. امیدواریم از این راهنمای خرید و مقایسه اختصاصی استفاده لازم را به عمل آورده باشید.

یکی از مشکلات آزاردهنده‌ای که خیلی از کاربران گوشی های اندرویدی بعد از ریست فکتوری (Factory Reset) گوشی با آن مواجه می‌شوند، مشکل ورود به اکانت گوگل و تایید آن است. در ادامه این مطلب به آموزش روش های رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در مدل های مختلف گوشی های اندرویدی می‌پردازیم. بنابراین با ما همراه باشید.

مقدمه

گوگل با معرفی اندروید 5.1 آب نبات چوبی یک ویژگی امنیتی را به این سیستم عامل اضافه کرد که اصطلاحا به آن Factory Reset Protection (محافظت از ریست فکتوری) یا Google Account Verification (تایید اکانت گوگل) گفته می‌شود. به واسطه این ویژگی اگر قبل از ریست فکتوری کردن گوشی اندرویدی اکانت گوگلی در آن فعال باشد، فردی که گوشی را فکتوری ریست می‌کند باید ضمن ارائه مشخصات اکانت گوگل خود دوباره در آن لاگین شود تا اجازه بوت شدن کامل گوشی و استفاده از آن برایش مقدور گردد. این قابلیت که به اختصار FRP هم نامیده می‌شود یک ویژگی امنیتی بسیار کاربردی است اما چطور؟ تصور کنید گوشی شما بنا به هر دلیل دزدیده شده باشد و سارق با فکتوری ریست کردن دستگاه قصد از بین بردن اطلاعات شما و فروختن گوشی یا استفاده کردن از آن را داشته باشد.

در اینجاست که قابلیت FRP به خوبی می‌تواند جلوی سارق را بگیرد، چون وی بعد از ریست فکتوری کردن گوشی شما با مشکل ورود به اکانت گوگل شما رو به رو می‌شود. اما متاسفانه این قابلیت در برخی مواقع ممکن است منجر به بروز مشکلاتی هم شود. برای مثال اگر شما رمز جیمیل (Gmail) یا همان اکانت گوگل فعال در گوشی خود را فراموش کرده باشید و دستگاه را فکتوری ریست کنید، با صفحه تایید اکانت گوگل رو به رو شده و چون رمز آن را ندارید قادر به لاگین نخواهد بود! اما برای رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری چه راه حلی وجود دارد؟ خوشبختانه روش هایی برای رفع این مشکل وجود دارند که ما در این مقاله می‌خواهیم به طور جامع نحوه استفاده از آن ها را برایتان شرح دهیم. پس با ما همراه باشید.

نکته مهم: هیچ از روش هایی که در ادامه شرح می‌دهیم به طور 100 درصد نمی‌توانند رفع مشکل اکانت گوگل را در گوشی شما تضمین کنند. با توجه به آپدیت های نرم افزاری، نسخه فریموری که روی گوشی شما نصب است، مدل گوشی و امنیت سیستم عامل آن و خیلی عوامل دیگر ممکن است در برخی گوشی ها روش هایی که شرح می‌دهیم نتیجه لازم را به همراه نداشته باشند. بنابراین از روش هایی که معرفی می‌کنیم به عنوان تیری در تاریکی استفاده کنید و امیدوار باشید که مشکل شما با استفاده از این روش ها برطرف شود. حتما در انجام مراحل شرح داده شده کمال دقت را صرف کنید چون انجام یک اشتباه می‌تواند شما را از دستیابی به نتیجه مطلوب باز دارد.

جلوگیری از بروز مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری

پیش از اینکه راه حل های رفع مشکل ورود به اکانت گوگل بعد از فکتوری ریست کردن گوشی های موبایل اندرویدی را برایتان شرح دهیم، بهتر است بگوییم که چطور می‌توان از ابتدا پیشگیری لازم را برای مواجه نشدن با این مشکل انجام داد. بدین منظور فقط کافیست قبل از اینکه گوشی را فکتوری ریست کنید، اکانت گوگل فعال خود در آن را از دستگاه حذف نمایید. برای انجام این کار کافیست:

• وارد منوی تنظیمات (Settings) گوشی شوید.
• گزینه Accounts را انتخاب کنید.
• گزینه Google را انتخاب کنید.
• اکانت گوگل خود را انتخاب نمایید.
• آیکون با نماد "سه نقطه" گوشه صفحه را لمس نمایید.
• گزینه Remove را انتخاب کنید.
• در پنجره پاپ آپ نمایان شده هم گزینه Remove Account را انتخاب کنید.

بدین ترتیب اکانت گوگل یا همان جیمیل شما از گوشی حذف می‌شود و حالا می‌توانید با خیال راحت گوشی را فکتوری ریست کنید. در این شرایط بعد از فکتوری ریست کردن با مشکل لاگین اکانت گوگل رو به رو نخواهید شد. بنابراین بدین ترتیب می‌توانید از بروز مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری گوشی های اندرویدی پیشگیری به عمل آورید.

رفع مشکل ورود به اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در گوشی های سامسونگ

اگر از گوشی های شرکت سامسونگ (Samsung) استفاده می‌کنید و بعد از فکتوری ریست با مشکل لاگین یا ورود به جیمیل (اکانت گوگل) مواجه شده‌اید، می‌توانید با انجام مراحلی که در این بخش شرح می‌دهیم مشکل را برطرف سازید:

• پس از روش ن کردن گوشی آن را به شبکه وای فای مناسبی متصل کنید.
• به صفحه ورود اکانت گوگل بروید تا کیبورد مجازی گوشی نمایان شود.
• انگشت خود را روی گزینه @ قرار داده و چند ثانیه نگه دارید تا یک منو نمایان شود.
• گزینه Google Keyboard Settings را انتخاب کنید.
• گزینه با نماد "سه نقطه" یا "More" را از گوشه صفحه انتخاب کنید.
• گزینه Help&Feedback را انتخاب نمایید.

• گزینه Using Google Keyboard را انتخاب کنید.
• کلمه یا بخشی از متن توضیحات روی صفحه را انتخاب و انگشت خود را روی آن نگه دارید و گزینه Websearch را از بخش فوقانی و سمت راست انتخاب نمایید.
• یک صفحه جستجو نمایان می‌شود که حاوی عبارت انتخابی شماست. این عبارت را پاک کنید.
• عبارت Settings را به صورت دستی در فیلد تایپ کنید.
• به سمت پایین صفحه بروید تا گزینه About Phone را بیابید و این گزینه را انتخاب کنید.
• گزینه Build Number را پیدا کنید و 7 مرتبه روی آن ضربه لمسی بزنید تا پیغامی با متن "You are now a developer!" روی صفحه نمایان شود.
• با لمس کلید "بک" یا "بازگشت به عقب" دوباره به منوی تنظیمات (Settings) برگردید.
• گزینه Developer Options را انتخاب کنید.
• گزینه OEM Unlocking را فعال نمایید.
• دو بار گزینه بازگشت به عقب را بزنید.
• گوشی را ریستارت کنید.
• دوباره به وای فای متصل شوید.

مشاهده خواهید کرد که اینبار به جای نمایش صفحه ورود به اکانت گوگل با صفحه وارد کردن یک اکانت گوگل جدید رو به رو می‌شوید. بنابراین اکانت جدید خودتان را وارد کنید و بدون مشکل از گوشی استفاده نمایید. پس بدین ترتیب قادر به رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در گوشی های سامسونگ خواهید بود.

رفع مشکل لاگین جیمیل بعد از فکتوری ریست در گوشی های ال جی

اگر از گوشی های شرکت ال جی (LG) استفاده می‌کنید، باید روش متفاوتی را برای دور زدن مشکل لاگین شدن در اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری دستگاه در پیش بگیرید. انجام این کار در گوشی های الجی کمی دشوارتر است و نیاز به دقت بیشتری دارد، بنابراین با حوصله و دقت پیش بروید. برای انجام این کار به شرح زیر عمل نمایید:

• بعد از روشن کردن گوشی آن را به یک شبکه وای فای مناسب وصل کنید.
• به صفحه خوش آمدگویی اصلی (Welcome Screen) بروید و گزینه Accessibility را انتخاب کنید.
• گزینه Vision را انتخاب کنید و سپس گزینه Talkback را فعال نمایید.
• به سمت پایین حرکت کرده و گزینه text-to speech Output را انتخاب نمایید.

• آیکون چرخ دنده را انتخاب کنید.
• گزینه Settings for Google test-to-speech Engine را انتخاب کنید.
• حالا منوی Feedback را مشاهده خواهید کرد. این گزینه را انتخاب کنید تا یک زیرمنوی دیگر نمایان شود.

• در منویی که باز شده شما می‌توانید فیدبک خودتان را تایپ کنید اما کاری به این بخش نداشته باشید. در این صفحه گزینه Terms of Services را انتخاب کنید و تیک گزینه include system logs را هم نزنید. در این شرایط یک پنجره گوگل کروم باز می‌شود.
• گزینه No, Thanks را انتخاب کنید.
• لوگوی گوگل را لمس کنید تا به صفحه اصلی منتقل شوید.
• در بخش جستجو یا همان سرچ (search) بار عبارت Test را تایپ و جستجو نمایید.
• اولین نتیجه‌ای که در جستجو نمایان می‌شود مربوط به سایت ویکی‌پدیا است. انگشت خود را روی توضیحات زیر آن قرار داده و چند ثانیه نگه دارید تا یک منو نمایان شود.
• آیکون با نماد "سه نقطه" را انتخاب کنید.
• گزینه Assist را انتخاب نمایید.

• اگر با درخواست لاگین مواجه شدید گزینه No Thanks را انتخاب کنید.
• در فیلد جستجو عبارت Settings را تایپ و جستجو کنید.
• بعد از ورودی به منوی تنظیمات، وارد بخش Apps شوید.
• آیکون با نماد "سه نقطه" گوشه صفحه را انتخاب و گزینه Show System را لمس کنید.
• گزینه Setup Wizard را از لیست اپلیکیشن ها انتخاب کنید.
• گزینه Force Stop را لمس کنید.
• در پنجره پاپ آپ نمایان شده گزینه OK را بزنید.
• این بار گزینه Storage را انتخاب کنید.
• گزینه Clear Cache را بزنید.
• دو بار کلید بازگشت به عقب را لمس کنید تا دوباره به لیست اپلیکیشن ها هدایت شوید.
• گزینه Google Play Services را از لیست انتخاب کنید.
• گزینه Force Stop و سپس Disable را انتخاب نمایید.
• با چند باز زدن دکمه بک به منوی اصلی تنظیمات بازگردید.
• گوشی را ریستارت کنید.
• این بار آن را به شبکه وای فای متصل نکنید.
• صفحه خوش آمدگویی که نمایان می‌شود را اسکیپ یا رد کنید و بعد از آن هم گزینه Skip را انتخاب نمایید.
• اگر شبکه وای فایی در حافظه گوشی ثبت شده باید انگشت خود را روی آن قرار داده و گزینه Forget Network را انتخاب کنید. سپس گزینه Next و بعد از آن گزینه Skip را انتخاب نمایید تا گزینه Protect this Device نمایان شود. تیک این گزینه را نزنید.
• تمام صفحات بعدی را اسکیپ یا رد کنید تا به صفحه Google Terms and Conditions برسید. تیک گزینه I Agree را زده و گزینه Done را لمس نمایید.
• حالا برای تکمیل پروسه رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در گوشی های برند الجی کافیست یک مرتبه دستگاه را فکتوری ریست نمایید. برای انجام این کار ابتدا مطمئن شوید که به شبکه وای فای متصل نیستید. سپس به بخش Settings بروید.
• گزینه General و سپس Backup & Reset را انتخاب کنید.
• گزینه Factory data reset را انتخاب نمایید.
• گزینه Reset Phone را انتخاب و سپس گزینه های Delete All و Reset را انتخاب نمایید.

منتظر بمانید تا گوشی فکتوری ریست و ریستارت شود. بدین ترتیب مشکل لاگین شدن در اکانت گوگل رفع می‌شود.در انجام مراحلی که شرح دادیم کمال دقت را صرف کنید تا تمام مراحل عینا طبق توضیحات انجام داده شوند، در غیر این صورت ممکن است قادر به دور زدن FRP نباشید.

رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در گوشی های اچ تی سی

اگر گوشی که از آن استفاده می‌کنید از محصولات شرکت اچ تی سی (HTC) است و قفل FRP مانع بوت شدن دستگاه می‌شود، برای رفع مشکل به شرح زیر عمل نمایید:

• گوشی را روشن کنید و زبان مورد نظرتان (ترجیحا انگلیسی) را انتخاب نمایید و گزینه Start را بزنید.
• گوشی را به یک شبکه وای فای مناسب متصل کنید.
• در صفحه ورود به اکانت گوگل روی فیلد وارد کردن ایمیل ضربه لمسی بزنید تا کیبورد گوشی اجرا شود.
• انگشت خود را روی گزینه Settings قرار داده و چند ثانیه نگه دارید تا بخش HTC Sense Input Settings نمایان شود.
• گزینه Personal Dictionary را انتخاب کنید.
• انگشت خود را روی گزینه HTCVR قرار داده و چند ثانیه نگه دارید تا سه گزینه مختلف برای انتخاب کردن ایجاد شوند.
• گزینه Share را انتخاب کنید.
• انگشت خود را بر روی آیکون جیمیل قرار داده و چند ثانیه نگه دارید تا بخش اطلاعات اپلیکیشن (App Info) نمایان شود.
• گزینه Notifications و سپس App Settings را انتخاب کنید.
• آیکون با نماد "سه نقطه" گوشه سمت راست و بالای صفحه را انتخاب کنید و گزینه Manage Accounts را انتخاب نمایید.
• در پنجره پاپ آپی که نمایان می‌شود، گزینه Continue را بزنید.

• در این لحظه به بخش تنظیمات گوشی (Phone Settings) هدایت می‌شوید. در صفحه به سمت پایین اسکرول کنید و گزینه Google را انتخاب نمایید.
• گزینه Search and Now را انتخاب کنید و سپس Now Cards را انتخاب نمایید. سپس تنظیمات این گزینه را روی حالت فعال (Show Cards) قرار دهید.
• گزینه No, Thanks را در صفحه بعد انتخاب کنید تا سرچ بار گوگل نمایان شود.
• عبارت Google را در سرچ بار تایپ و جستجو کنید.
• اولین سایتی که در جستجو نمایان می‌شود را انتخاب کنید و وارد آن شوید.
• وقتی وارد صفحه سایت شدید، گزینه No Thanks را انتخاب کنید. بدین ترتیب دوباره به سرچ بار گوگل منتقل می‌شوید.

• دوباره عبارت Google را در سرچ بار تایپ و جستجو کنید.
• باز هم لینک اول که مربوط به Google Home است را انتخاب کنید.
• گزینه No Thanks را انتخاب نمایید.
• حالا عبارت Quick ShortcutMaker را در سرچ بار جستجو کنید و دومین لینکی که نمایان می‌شود را انتخاب نمایید.
• با لمس لینک انتهای صفحه، فایل APK from APK 2.0 را دانلود کنید.
• بعد از دانلود این فایل کلیک بک (بازگشت به عقب) را چند مرتبه بزنید تا به صفحه Show Cards هدایت شوید و بتوانید گزینه Enable را انتخاب کنید. در این مرحله باز هم از شما خواسته می‌شود تا کروم را راه اندازی کنید که باز هم باید مثل دفعات قبل گزینه No, Thanks را انتخاب کنید.
• وقتی به سرچ بار هدایت شدید، عبارت Downloads را تایپ و جستجو کنید.
• در این حالت لیست فایل هایی که دانلود کردید نمایان می‌شود. از این لیست فایل APK for APK 2.0 را انتخاب کنید تا دستور نصب آن صادر شود.
• در این شرایط پیغامی نمایان می‌شود که از نصب فایل جلوگیری می‌کند. در این مرحله گزینه Settings را انتخاب کنید.
• گزینه Unknown Sources را فعال کرده و گزینه OK را لمس کنید.
• با فشردن کلیک بازگشت به عقب به صفحه دانلود ها بروید و دوباره فایل APK for APK 2.0 را انتخاب کنید. مشاهده خواهید کرد که فایل این بار بدون مشکل نصب می‌شود. منتظر بمانید تا نصب فایل انجام گیرد.

نکته: نصب فایل مورد نظر برای رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری در گوشی های اچ تی سی الزامی است. نگران امنیت این فایل نباشید چون هیچ خطر امنیتی را برای گوشی به همراه ندارد.

• به محض اینکه نصب فایل تمام شد، گزینه Open را انتخاب کنید.
• گزینه Google Account Manager را انتخاب کنید.
• گزینه Try را بزنید.
• آیکون با نماد "سه نقطه" گوشه سمت راست و فوقانی صفحه را انتخاب کنید.
• گزینه Browser Sign-in را انتخاب و گزینه OK را بزنید.
• مشخصات یک اکانت گوگل جدید را وارد کنید.
• گوشی را ریستارت کنید و مراحل راه اندازی اولیه را طی نمایید. مشاهده خواهید کرد که صفحه لاگین گوگل نمایان نمی‌شود با قفل FRP رو به رو نخواهید شد.
• پس از اینکه گوشی بالا آمد، به بخش Settings و سپس Backup & Reset بروید و یک مرتبه دیگر دستگاه را Factory Reset کنید.

با انجام مراحل فوق می‌توانید مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری گوشی های شرکت HTC را رفع نمایید. شاید انجام مراحل فوق برایتان کمی سردرگم کننده به نظر آید اما نتیجه آن مطمئن رضایت شما را در پی خواهد داشت.

رفع مشکل FRP (لاگین گوگل) بعد از فکتوری ریست در گوشی های هوآوی

برای اینکه در گوشی های هوآوی از قفل گوگل بعد از فکتوری ریست عبور کنید باید مراحل زیر طی شوند:

• گوشی را روشن کرده و به یک شبکه وای فای مناسب متصل شوید.
• در صفحه لاگین گوگل روی فیلد ضربه لمسی بزنید تا کیبورد گوشی نمایان شود.
• آیکون Settings را از روی کیبورد انتخاب کرده و انگشت خود را برای چند ثانیه روی آن نگه دارید.
• گزینه Help را انتخاب کنید.
• گزینه Version و بعد از آن Swype را انتخاب نمایید.

• از بین گزینه هایی که نمایش داده شده، لینک اول را انتخاب کنید.
• یکی از مرورگرها را جهت اجرای لینک انتخاب نمایید.
• عبارت download.hardreset.info را در نوار جستجو تایپ و جستجو کنید.
• پوشه Huawei را انتخاب کنید.
• گزینه Huawei Bypass Google را انتخاب نمایید تا این فایل روی گوشی دانلود شود.
• با فشردن آیکون مناسب در محیط مرورگر وارد بخش منوی آن شوید.
• گزینه Downloads را انتخاب کنید.
• فایل Huawei Bypass Google که دانلود کرده بودید را انتخاب و دستور نصب آن را صادر نمایید.

• در پنجره پاپ آپ نمایان شده گزینه Unblock را انتخاب کنید.
• گزینه Install را انتخاب نمایید.
• گزینه Open و سپس Cancel را انتخاب کنید. مشاهده خواهید کرد که به منوی اصلی گوشی هوآوی خود منتقل می‌شوید! عجله نکنید چون هنوز رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری (قفل گشایی FRP) به طور کامل انجام نشده است.
• به بخش Settings بروید و گزینه Backup & reset را انتخاب کنید.
• گزینه Factory data reset را انتخاب نمایید.
• گزینه Reset Phone را بزنید و انجام فکتوری ریست را تایید کنید.
• منتظر بمانید تا گوشی فکتوری ریست شود و دوباره مراحل راه اندازی دستگاه را طی کنید. مشاهده خواهید کرد که دیگر با صفحه ورود به اکانت گوگل رو به رو نخواهید شد و می‌توانید یک اکانت گوگل جدید را به گوشی وصل کنید.

پس با انجام مراحل فوق در گوشی های هوآوی (Huawei) هم می‌توانید مشکل ورود به اکانت گوگل را بعد از فکتوری ریست دستگاه برطرف نمایید.

رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری گوشی های زد تی ای

اما اگر گوشی که در آن با مشکل لاگین اکانت گوگل رو به رو شد‌ه‌ای محصول شرکت زد تی ای است باید برای رفع مشکل مراحل زیر را طی کنید:

• گوشی را ریستارت کنید و آن را به یک شبکه وای فای مناسب متصل نمایید.
• مراحل ابتدایی راه اندازی دستگاه را انجام دهید تا به صفحه تایید اکانت گوگل برسید.
• فیلد مربوط به وارد کردن ایمیل را لمس کنید تا کیبورد گوشی نمایان شود. اغلب گوشی های شرکت زد تی ای در حالت پیش فرض از کیبورد Swift Key بهره‌مند هستند.
• در کیبورد Swift Key گزینه منو (Menu) را انتخاب کنید.
• وارد بخش Settings شوید.
• گزینه Languages را انتخاب نمایید.
• منو را مینیمایز کنید و به گوگل سرچ بار (Google Search Bar) بروید.
• در پنجره پاپ آبی که نمایان می‌شود، گزینه No Thanks را انتخاب کنید.
• عبارت Settings را در سرچ بار گوگل تایپ و جستجو کنید. اگر کیبورد SwiftKey دوباره پیامی نمایش داد، گزینه Got it و سپس Not Now را انتخاب کنید.
• از منوی Settings به بخش Backup & Reset بروید.
• گزینه Factory Data Reset را انتخاب و گوشی را فکتوری ریست کنید.
• منتظر بمانید تا گوشی شما ریست فکتوری شود.

بعد از اینکه فکتوری ریست گوشی انجام شد می‌توانید بدون مشکل مراحل راه اندازی دستگاه را طی کنید و دیگر با صفحه لاگین اکانت گوگل مواجه نشوید. در این شرایط می‌توانید یک اکانت گوگل جدید را به گوشی متصل کنید. پس در گوشی های شرکت زد تی ای (ZTE) هم به روشی که شرح دادیم می‌توانید از قفل FRP یا همان اکانت گوگل بعد از فکتوری ریست دستگاه عبور کنید.

جمع‌بندی

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله به آموزش روش های مختلف رفع مشکل اکانت گوگل بعد از ریست فکتوری گوشی های اندرویدی سامسونگ، الجی، هوآوی، اچ تی سی و زد تی ای پرداختیم. مجددا اشاره می‌کنیم که هیچ یک از روش های نام برده شده روش قطعی و تضمینی برای دور زدن قفل FRP محسوب نمی‌شوند و عموما در آن ها از باگ ها و رخنه های نرم افزاری برای دو زدن FRP استفاده شده است. امیدواریم با این روش های یاد شده مشکل شما برطرف شود.

یکی از اصطلاحاتی که احتمالا در حین استفاده از گوشی های اندرویدی با آن مواجه شده‌اید، اصطلاح USB Debugging است. شاید این عبارت در ابتدای امر برایتان نامفهوم و نا آشنا به نظر آید، اما واقعیت این است که USB Debugging مسئله پیچیده‌ای نیست. در این مقاله می‌خواهیم در مورد ماهیت حالت USB Debugging و کاربرد آن صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

مقدمه

اندروید یک سیستم عامل متن باز (Open Source) است و امکان ایجاد تغییرات در آن وجود دارد. گوگل سعی کرده که سیستم عامل اندروید را به گونه‌ای طراحی کند که برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان سوم شخص بتوانند به راحتی تغییرات مورد نظرشان را روی آن اعمال کنند یا اپلیکیشن های موبایل سازگار با آن را توسعه دهند و به نصب و تست آن ها بر روی گوشی های اندرویدی بپردازند. در منوی تنظیمات سیستم عامل اندروید یک گزینه خاص با عنوان Developer Options وجود دارد که مخصوص توسعه دهندگان و برنامه نویسان است و چندان به درد افراد عادی نمی‌خورد.

در این منو گزینه‌ای تحت عنوان USB Debugging وجود دارد که کاربر برای انجام خیلی از کارهای مورد نظرش ملزم به فعالسازی آن خواهد بود. به عنوان مثال برای اینکه بتوانید گوشی خود را به کامپیوتر متصل کنید و ارتباط مابین آن دو را برقرار سازید باید حالت USB Debugging فعال باشد. اما حالت USB Debugging چیست و دقیقا چه کاربردی دارد؟ در ادامه این مطلب بیشتر در رابطه با این مسئله صحبت می‌کنیم و جزئیات لازم را در اختیار شما عزیزان قرار می‌دهیم. بنابراین با ما همراه باشید.

حالت USB Debugging چیست؟

برای توسعه دادن یا نوشتن اپلیکیشن های اندرویدی و نصب آن ها در گوشی باید پکیجی تحت عنوان SDK یا Android Software Developer Kit روی کامپیوترتان نصب شود. این پکیج ابزار مورد نیاز برای توسعه دادن اپلیکیشن و به نوعی تست کردن آن را در اختیارتان قرار می‌دهد. در این بین ابزارهای زیادی وجود دارند که توسط توسعه دهنده مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال می‌توان به "کتابخانه اندروید" یا همان "Libraries" اشاره کرد. کتابخانه اندروید این امکان را در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌دهد که بتوانند از کد های آماده و پیش فرض اندروید در کدنویسی های خود استفاده کنند و به نوعی مجبور نباشند که هر بار تمام کد های مورد نیاز برای توسعه دادن اپلیکیشن مورد نظرشان را تایپ کنند. به بیان دیگر دستورات لایبرری برای توسعه دهنده مثل یک میانبر عمل می‌کنند و منجر به سهولت و افزایش سرعت عمل وی در کدنویسی می‌شوند.

اما برای اینکه ارتباط مابین کامپیوتر و گوشی برای اعمال تغییرات مورد نیاز و دسترسی به ابزارهای مختلفی که از طریق SDK ارائه شده‌اند امکانپذیر شود باید حالت USB Debugging در گوشی فعال باشد! به بیان دیگر با فعال بودن حالت مذکور است که اجازه دسترسی به ابزارهای لازم برای اعمال تغییرات از طریق کامپیوتر به توسعه دهنده داده می‌شود. وقتی حالت USB Debugging در گوشی فعال نباشد، اتصال گوشی به کامپیوتر بی‌معنا خواهد بود چون دسترسی لازم برای اعمال تغییرات از طریق کامپیوتر در گوشی آزاد نیست. بنابراین می‌تواند USB Debugging را به عنوان یک سوئیچ برای فعال و غیر فعالسازی ارتباط مابین گوشی و کامپیوترها و دسترسی به ابزارهای اصلی اندروید در نظر گرفت.

چگونه گزینه USB Debugging را فعال کنیم؟

برای اینکه قابلیت USB Debugging در گوشی فعال شود باید به گزینه Developer Options دسترسی یابید که متاسفانه در حالت پیش فرض از بخش تنظیمات (Settings) گوشی های اندرویدی پنهان است. پس در قدم نخست باید گزینه Developer Options را فعال کنید. برای انجام این کار به شرح زیر عمل نمایید:

• به بخش Settings گوشی بروید.
• گزینه About Phone را انتخاب کنید.
• گزینه Build Number را پیدا کنید و 7 بار روی آن ضربه لمسی بزنید تا پیغامی با متن " you’re now a developer" روی صفحه گوشی نمایان شود.

حالا گزینه Developer Options در منوی تنظیمات گوشی شما به وجود آمده است. پس می‌توانید حالت USB Debugging را در گوشی خود فعال کنید. برای انجام این کار به شرح زیر عمل نمایید:

• دوباره به منوی Settings گوشی بروید.
• گزینه Developer Options را انتخاب کنید (اگر گوشی شما از اندروید پای یا نسخه های جدیدتر اندروید بهره می‌برد باید وارد منوی System شده و سپس گزینه Advanced را انتخاب کنید تا به گزینه Developer Options دسترسی یابید).
• گزینه USB Debugging را انتخاب و فعال کنید.

به همین سادگی حالت USB Debugging در گوشی شما فعال می‌شود. حالا می‌توانید گوشی خود را با یک کابل USB مناسب به کامپیوتر یا لپ تاپ وصل کنید و ارتباط مابین این دو گجت را برقرار سازید. زمانی که یک کامپیوتر جدید به گوشی متصل می‌شود، پیغامی روی صفحه نمایش گوشی نمایان خواهد شد که باید آن را تایید کنید. تایید این پیغام منجر می‌شود که کامپیوتر مورد نظر به لیست دستگاه های قابل اعتماد گوشی اضافه شود و از این پس هر بار که کامپیوتر و گوشی را به هم متصل می‌کنید، لازم به صدور مجدد اجازه دسترسی وجود نداشته باشد.

آیا فعال گذاشتن حالت USB Debugging در گوشی امن است؟

بهتر است هیچوقت قابلیت USB Debugging را بدون دلیل در گوشی خود فعال باقی نگذارید چون اگر این قابلیت در گوشی شما فعال باشد و خدای نکرده گوشی شما دزدیده شود، سارق می‌تواند با اتصال گوشی به کامپیوتر و اجرای دستورات از طریق کامپیوتر گوشی شما را فلش کند. برای آشنایی با فلش گوشی های اندرویدی توصیه می‌کنیم حتما مقاله "راهنمای جامع فلش کردن گوشی های هوآوی، سامسونگ و غیره" را مطالعه نمایید. بنابراین فعال گذاشتن قابلیت USB Debugging می‌تواند کمی ریسکی باشد و بهتر است که از فعال قرار دادن بدون دلیل این ویژگی در گوشی خودداری کنید.

جمع‌بندی

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله در رابطه با حالت USB Debugging اندروید صحبت کردیم و گفتیم که فعالسازی این حالت چه کارایی دارد. فراموش نکنید که بهتر است همیشه قابلیت USB Debugging گوشی خودتان را در شرایطی که لزومی مبنی بر روشن بودن آن وجود ندارد، غیر فعال باقی بگذارید و از فعال سازی بدون دلیل آن خودداری کنید.

زمانی که از ویندوز های کرک شده استفاده می‌کنید نباید اجازه دهید که آپدیت های ویندوز به طور خودکار دانلود و نصب شوند. این مسئله علاوه بر ایجاد اختلال در کرک منجر به مصرف شدن حجم اینترنت هم می‌شود. در این مقاله اختصاصی می‌خواهیم به آموزش نحوه غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10، 8 و 7 بپردازیم. بنابراین با ما همراه باشید.

مقدمه

مایکروسافت همیشه و به طور مداوم آپدیت های جدیدی را برای سیستم عامل ویندوز منتشر می‌کند. این آپدیت ها به صورت خودکار در هر کامپیوتری قابل دانلود نصب هستند اما نصب شدن خودکار این آپدیت ها در برخی شرایط اصلا نتیجه مطلوبی را به همراه نخواهد داشت! به عنوان مثال چون اغلب کاربران ایرانی از نسخه های کرک شده سیستم عامل ویندوز استفاده می‌کنند، عملا آپدیت شدن خودکار آن منجر به بروز اختلال در کرک می‌شود. علاوه بر این موضوع نصب خودکار آپدیت های ویندوز منجر می‌شود که حجم بسته اینترنتی شما به شکل محسوسی مصرف شود و مقدار مصرف آن افزایش یابد. بنابراین دانلود و نصب شدن خودکار آپدیت های سیستم عامل ویندوز ممکن است در خیلی از مواقع آزاردهنده باشد، اما آیا راهی برای غیر فعال کردن آپدیت ویندوز وجود دارد؟

خوشبختانه پاسخ این سوال مثبت است و با استفاده از اقدامات خاصی می‌توان در تمام نسخه های سیستم عامل ویندوز، دانلود و نصب آپدیت های جدید را متوقف کرد. انجام این کار در ویندوز 7، 8 و 8.1 به سادگی و به شکل نسبتا مشابه امکانپذیر است اما در ویندوز 10 انجام این کار کمی متفاوت صورت می‌گیرد و به چند روش مختلف قابل پیاده‌سازی خواهد بود. ما در این مقاله می‌خواهیم به طور جامع نحوه غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10، 8 و 7 را برایتان شرح دهیم. بنابراین اگر برای غیر فعال سازی آپدیت های خودکار سیستم عامل ویندوز کامپیوتر یا لپ تاپ خود دچار مشکل شده‌اید و نیاز به راهنمایی دارید، حتما تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

آموزش غیر فعال سازی آپدیت خودکار در ویندوز 7 و 8

مایکروسافت در ویندوز 7 و 8 یک آپشن اختصاصی در کنترل پنل (Control Panel) ارائه کرده که با مراجعه به آن کاربر می‌تواند خیلی راحت دستور غیر فعال سازی دانلود و نصب آپدیت های ویندوز را صادر کند. بدین منظور کافیست به شرح زیر عمل نمایید:

• منوی استارت ویندوز (Start Menu) را باز کنید و عبارت "Windows Update" را در بخش سرچ یا جستجو تایپ نمایید.
• وارد بخشWindows Update شوید و گزینه Change Settings را از منوی سمت چپ انتخاب نمایید.
• بر روی نواری که زیر گزینه Important Updates قرار دارد کلیک کنید تا یک منوی کشویی نمایان شود. در این منو چهار گزینه مختلف قابل انتخاب هستند که هر یک از آن ها تنظیمان آپدیت ویندوز را به شرح زیر تغییر می‌دهند:

گزینه (Install updates automatically (Recommended: با انتخاب این گزینه تمام آپدیت های سیستم عامل ویندوز به طور خودکار دانلود و نصب خواهند شد. بنابراین شما به این گزینه نیازی ندارید

گزینه Download Updates but choose when to install them: با انتخاب این گزینه تمام آپدیت های جدید ویندوز دانلود می‌شوند اما نصب آن ها به صورت خودکار انجام نخواهد شد و سیستم شما این امکان را در اختیارتان قرار می‌دهد تا زمان نصب آپدیت های دانلود شده را انتخاب کنید. طبیعتا این گزینه هم برای فردی که به دنبال غیر فعال کردن آپدیت ویندوز است مناسب نخواهد بود چون منجر به مصرف شدن حجم اینترنت می‌شود.

گزینه Check for updates but let me choose whether to download and install them: این گزینه منجر می‌شود تا ویندوز وجود آپدیت های جدید را شناسایی و به صورت نوتیفیکیشن به کاربر اعلام کند اما نسبت به دانلود و نصب خودکار آن آپدیت ها وارد عمل نشود. در این حالت در ازای وجود آپدیت به کاربر اطلاع رسانی لازم صورت می‌گیرد و وی می‌تواند با انتخاب هر یک از گزینه های مورد نظرش تصمیم نهایی مبنی بر دانلود و نصب آن آپدیت یا عدم دانلود نصبش را بگیرد. این گزینه می‌تواند گزینه خوب برای کسانی باشد که می‌خواهند آپدیت های ویندوز را غیر فعال کنند اما در عین حال از جزئیات آپدیت هایی که در سیستم آن ها قابل دریافت است باخبر شوند.

گزینه (Never check for updates (Not Recommended: این گزینه بهترین گزینه‌ای است که می‌توانید آن را انتخاب کنید. با انتخاب گزینه مذکور،کامپیوتر شما و سیستم عامل ویندوز آن اصلا به دنبال بررسی آپدیت های جدید، دانلود و نصب آن ها نمی‌روند و هیچ اطلاع رسانی هم به شما انجام نمی‌شود. بنابراین برای غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 7 و 8 این گزینه را انتخاب می‌کنیم.

• گزینه (Never check for updates (Not Recommended را از منوی کشویی مذکور انتخاب کنید.
• روی گزینه OK کلیک نمایید.

به همین سادگی در ویندوز 7 و 8 می‌توانید دانلود و نصب خودکار آپدیت ها را غیر فعال کنید. اما متاسفانه در ویندوز 10 کار به این سادگی نیست و باید مراحل پیچیده‌تری برای غیر فعال سازی آپدیت های خودکار ویندوز طی شود. در بخش بعد نحوه انجام غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 را برایتان شرح می‌دهیم.

آموزش تصویری غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10

در ویندوز 10 می‌توانید از چهار روش مختلف برای غیر فعال سازی آپدیت های خودکار استفاده کنید اما هیچ یک از این روش ها مشابه روشی نیست که در بخش قبل برای ویندوز 7 و 8 به آموزش آن پرداخته بودیم. در ادامه هر چهار روش مورد نظر را برایتان شرح می‌دهیم.

روش اول: تعیین شبکه وای فای به عنوان Metered

در این روش اتصال وای فایی که کامپیوتر به آن متصل است را به عنوان اتصال Metered تعیین می‌کنیم و بدین ترتیب از آپدیت شدن خودکار ویندوز مادامی که به این شبکه اینترنت متصل است جلوگیری به عمل می‌آوریم. دقت داشته باشید که در این روش از نظر فنی دانلود و نصب آپدیت ویندوز غیر فعال نمی‌شود بلکه فقط محدودیتی برای شبکه وای فای (wifi) در نظر گرفته خواهد شد که منجر به عدم امکان دانلود آپدیت های ویندوز می‌شود. برای غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 از این روش کافیست به شرح زیر عمل کنید:

• وارد منوی استارت ویندوز شوید (روی آیکون پنجره گوشه سمت چپ و پایین صفحه کلیک کنید) و گزینه Settings را انتخاب کنید.
• گزینه Network & Internet را انتخاب نمایید.

• از منوی سمت چپ گزینه Wi-Fi را انتخاب کنید و از بخش سمت راست روی شبکه اینترنتی که به آن متصل هستید کلیک نمایید تا انتخاب شود.
• اسلایدر موجود در کنار گزینه Set as metered connection را فعال کنید.

با انجام مراحل فوق، کانکشن وای فایی که انتخاب کرده بودید در حالت لیمیت شده قرار می‌گیرد و اجازه دانلود آپدیت های ویندوز مادامی که به آن کانکشن متصل باشید داده نمی‌شود. این روش ساده ترین روشی است که با آن می‌توانید در ویندوز 10 آپدیت های خودکار را متوقف کنید.

روش دوم: غیر فعالسازی ویندوز آپدیت سرویس

یکی از بهترین روش هایی که با استفاده از آن قادر به غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 خواهید بود مربوط به اعمال تغییرات در "ویندوز آپدیت سرویس" یا همان "Windows Update Service" می‌شود. برای انجام این کار کافیست مراحل زیر را به ترتیب و با دقت طی کنید:

• کلید های R + Windows را به طور همزمان از روی صفحه کلید کامپیوتر فشار دهید.
• عبارت services.msc را در پنجره نمایان شده تایپ کنید و بر روی گزینه OK کلیک نمایید تا پنجره سرویس های ویندوز نمایان شود.

• از لیست نمایش داده شده، گزینه Windows Update را پیدا کنید و بر روی آن دو بار کلیک کنید.
• در تب General، روی نوار کنار گزینه Startup Type کلیک کرده و گزینه Disabled را انتخاب نمایید.
• روی گزینه Apply و سپس OK کلیک کنید.

• حالا به تب Recovery مراجعه نمایید و از نوار کنار گزینه First Failure گزینه Take No Action را مثل عکس زیر انتخاب نمایید.
• بر روی گزینه Apply و OK کلیک کنید.

حالا کامپیوتر خود را ریستارت کنید تا تنظیمات مورد نظر اعمال شوند. بدین ترتیب دیگر ویندوز شما به صورت خودکار آپدیت های جدید را دانلود و نصب نمی‌کند. اگر منوی "آپدیت سرویس ویندوز" (Windows Update Service) در کامپیورتان اجرا نشد و قابل دسترس نبود، کافیست Windows 10 Update Assistant را از روی سیستم حذف کنید. برای انجام این کار کلید های ترکیبی R + Windows را از روی صفحه کلید فشار دهید و عبارت appwiz.cpl را تایپ کنید و Enter بزنید. گزینه Windows 10 Update Assistant را از لیست پیدا کنید و روی آن کلیک راست نمایید و سپس گزینه Uninstall را انتخاب نمایید. بعد از اینکه Windows 10 Update Assistant را حذف کردید دوباره کامپیورتان را ریستارت کنید و مراحلی که در این بخش به آن ها اشاره کردیم را طی کنید تا آپدیت خودکار ویندوز 10 در کامپیوتر شما غیر فعال شود.

روش سوم: تغییر تنظیمات Group Policy Editor

از طریق منوی تنظیمات Group Policy Editor هم می‌توانید غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 را انجام داد. این روش هم یکی دیگر از بهترین روش های موجود برای غیر فعالسازی آپدیت های خودکار ویندوز 10 است. نکته مهم در مورد این روش مربوط به آن می‌شود که متاسفانه دسترسی به این منو در ویندوز 10 هوم (Windows 10 Home) امکانپذیر نیست. به بیان دیگر شما نمی‌توانید در ویندوز 10 هوم از این روش برای غیر فعال کردن آپدیت های خودکار ویندوز استفاده کنید. مراحلی که در این روش باید طی شوند به شرح زیر هستند:

• کلید های R + Windows را به طور همزمان از روی صفحه کلید کامپیوتر فشار دهید.
• عبارت gpedit.msc را تایپ و کلید Enter را بزنید تا پنجره Local Group Policy Editor باز شود.

• به بخش Computer Configuration مراجعه کنید و گزینه Administrative Templates را انتخاب نمایید.

• گزینه Windows Components و سپس Windows Updates را انتخاب نمایید.
• از لیست سمت راست، گزینه Configure Automatic Updates را پیدا کنید و دو بار بر روی آن کلیک نمایید.
• گزینه Disable را مطابق با فلشی که در عکس زیر نشان داده شده انتخاب کنید و سپس روی گزینه های Apply و OK کلیک نمایید.

به همین سادگی آپدیت خودکار ویندوز 10 در کامپیوتر شما غیر فعال می‌شود و از این پس آپدیت های ویندوز روی سیستم‌تان نصب نخواهند شد. باز هم خاطرنشان می‌شویم که استفاده از این روش در نسخه هوم ویندوز 10 امکانپذیر نیست.

روش چهارم: غیر فعالسازی آپدیت ویندوز 10 از طریق رجیستری

یکی دیگر از روش هایی که با استفاده از آن می‌توانید آپدیت شدن خودکار ویندوز 10 را متوقف کنید مربوط به دستورات بخش رجیستری می‌شود. در این روش کاربر در منوی تنظیمات کامپیوتر خود برای آپدیت های جدید نوتیفیکیشن دریافت می‌کند اما این آپدیت ها به طور خودکار دانلود و نصب نمی‌شوند. این روش بهتر است توسط افرادی استفاده شود که کمی حرفه‌ای‌تر هستند. برای غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 با استفاده از این روش باید به شرح زیر عمل کنید:

• کلید های R + Windows را به طور همزمان از روی صفحه کلید کامپیوتر فشار دهید.
• عبارت regedit را تایپ و بر روی گزینه OK کلیک کنید یا کلید Enter را بفشارید.

• مسیر HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Policies\Microsoft\Windows را از منوی سمت چپ طی کنید.

• روی پوشه Windows کلیک راست کنید و گزینه New و سپس Key را انتخاب نمایید.
• آیتم جدید ایجاد شده را WindowsUpdate بنامید.
• بر روی این پوشه جدید ایجاد شده کلیک راست کنید و گزینه New و سپس (DWORD (32-bit را انتخاب نمایید.

• کلید جدید ساخته شده را AUOptions بنامید.

• روی کلید ساخته شده دو بار کلیک کنید و در باکس Value data عدد 2 را وارد کنید و سایر تنظیمات آن را تغییر ندهید و روی گزینه OK کلیک نمایید.
• از بخش رجیستری خارج شوید.

بدین ترتیب با دستورات که شما در بخش رجیستری اعمال کردید از دانلود و نصب خودکار آپدیت های ویندوز جلوگیری می‌شود. در این روش شما می‌توانید هر زمان که آمادگی لازم برای دانلود و نصب آپدیت های جدید را داشتید با مراجعه به منوی تنظیمات ویندوز این کار را انجام دهید. بدین منظور کافیست مراحل زیر به ترتیب طی شوند:

• وارد بخش Settings ویندوز 10 شوید و گزینه Update & security. را انتخاب کنید.
• گزینه Windows Update را انتخاب و سپس Download کلیک کنید.

اجازه دهید آپدیت های ویندوز دانلود شوند. سپس کامپیوتر را ریستارت کنید. ممکن است نصب آپدیت ها کمی طول بکشد. پس با استفاده از دستورات بخش رجیستری هم قادر به غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10 خواهید بود.

نتیجه‌گیری

همانطور که مشاهده کردید در این مقاله به آموزش روش های غیر فعال کردن آپدیت ویندوز 10، 8 و 7 پرداختیم. روش هایی که نام برده شدند از بهترین روش هایی هستند که می‌توانید از آن ها برای غیر فعالسازی دانلود و نصب خودکار آپدیت های ویندوز استفاده کنید.

شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که نام سرویس گوگل درایو (Google Drive) را شنیده‌اید اما به طور دقیق از ماهیت این سرویس و قابلیت هایی که توسط آن ارائه می‌شود خبر ندارید. ما در این مقاله می‌خواهیم در رابطه با سرویس گوگل درایو و کاربردهای آن صحبت کنیم. پس با ما همراه باشید.

آشنایی با سرویس های ذخیره سازی ابری (Cloud Based Storage)

قبل از اینکه در رابطه با سرویس گوگل درایو صحبت کنیم بهتر است ماهیت سرویس های ذخیره سازی ابری را برایتان شرح دهیم، چون گوگل درایو در واقع یک سرویس ذخیره سازی ابری است، بنابراین باید در قدم اول ماهیت سرویس های ذخیره سازی ابری را بشناسید. سرویس های ذخیره سازی ابری (Cloud Based Storage) در واقع سرویس هایی هستند که امکان آپلود و ذخیره کردن فایل ها و اطلاعات خاص مورد نظر کاربر را در فضای ابری و روی سرورهای آنلاین فراهم می‌کنند. یعنی این سرویس ها مثل حافظه های ذخیره سازی اطلاعاتی هستند که مبتنی بر سرورهای آنلاین خواهند بود و مکان ذخیره سازی آن ها مثل فلش مموری یا هارد اکسترنال شما فیزیکی نیست. تصور کنید حدود 5 گیگابایت اطلاعات مهم در فلش مموری شما ذخیره شده است. در این شرایط اگر فلش مموری شما خراب شده یا گم شود، طبیعتا اطلاعاتتان هم از دست خواهند رفت اما اگر از سرویس های ذخیره سازی ابری استفاده کنید، گم شدن و از بین رفتن اطلاعات معنایی ندارد!

تصور کنید همان 5 گیگابایت اطلاعات خود را روی یک سرور ابری مانند گوگل درایو ذخیره کرده باشید. در این شرایط نه امکان پاک شدن این اطلاعات وجود دارد و نه گم شدن آن ها امکانپذیر است و اطلاعات مورد نظرتان برای همیشه روی سرورهای ابری ذخیره شده هستند و شما از دستگاهی که قابلیت اتصال به اینترنت را داشته باشد می‌توانید به اطلاعات مذکور دسترسی یابید. پس سرویس های ذخیره سازی ابری در واقع مثل یک منبع آنلاین ذخیره سازی اطلاعات عمل می‌کنند که کاربر می‌تواند در آن ها اطلاعات مورد نیازش را به طور آنلاین و روی حافظه سرورهای آنلاین ذخیره کند. در این شرایط وی با استفاده از هر گجتی مثل گوشی، تبلت، لپ تاپ، کامپیوتر و غیره که قابلیت اتصال به اینترنت را داشته باشد، می‌تواند به اطلاعات ذخیره شده در فضای ابری خودش دسترسی یابد.

آیا دیگران به اطلاعات شما دسترسی خواهند داشت؟

برای استفاده از سرویس های ذخیره سازی ابری شما باید اکانت اختصاصی داشته باشید و هر کاربر یک اکانت (account) کاملا منحصر به فرد خواهد داشت. تنها با ارائه مشخصات اکانت است که اجازه دسترسی به فایل ها و اطلاعات ذخیره شده در آن اکانت به کاربر داده می‌شود. پس اینطور نیست که تمام کسانی که از یک سرویس ذخیره سازی ابری استفاده می‌کنند بتوانند به اطلاعات یکدیگر دسترسی داشته باشند. دسترسی به اطلاعات هر اکانت محدود به کاربر یا کاربرانی خواهد بود که مشخصات آن اکانت را در اختیار دارند. البته سرویس هایی ذخیره سازی ابری ممکن است از قابلیت هایی مثل امکان اشتراک گذاری فایل با دیگران هم پشتیبانی کنند که در این شرایط کاربر بنا به سلیقه و میل خودش می‌تواند برای فایل های مورد نظرش لینک اشتراک گذاری بسازد و با ارسال این لینک برای دیگران، آن ها را قادر به مشاهده فایل کند.

برای حفاظت از اطلاعات کاربرانی که از سرویس های ذخیره سازی ابری استفاده می‌کنند از بستر های امنیتی بسیار پیچیده‌ای استفاده می‌شود که واقعا عبور از آن ها امکانپذیر نخواهد بود. بنابراین تصور نکنید که با ذخیره کردن اطلاعات در سرویس های ابری مثل گوگل درایو (Google Drive)، امنیت اطلاعات شما در معرض خطر قرار می‌گیرند چون این طرز تفکر اصلا صحیح نیست. برای ذخیره سازی اطلاعات در اغلب سرویس های ذخیره سازی ابری از سیستم عامل رمزنگاری پیشرفته‌ای استفاده می‌شود که حتی ماهیت فایل های آپلود شده در اکانت کاربر هم قابل تشخیص نباشند. پشتیبانی از قابلیت هایی مثل تایید دو مرحله‌ای (Two-Factor Authentication) هم از دیگر ویژگی های امنیتی است که خیلی از سرویس های ذخیره سازی ابری مثل Google Drive از آن پشتیبانی می‌کنند.

گوگل درایو (Google Drive) چیست؟

اگر دو بخش قبل را مطالعه کرده باشید کاملا متوجه شده‌اید که گوگل درایو چیست! گوگل درایو در واقع یک نوع سرویس ذخیره سازی ابری است که توسط شرکت گوگل ارائه شده و به کاربران اجازه می‌دهد اطلاعات و فایل های مورد نیازشان را در فضای ابری ذخیره کنند. هر کاربری که یک جیمیل (gmail) داشته باشد قادر به استفاده از سرویس Google Drive خواهد بود. برای استفاده از سرویس گوگل درایو هم می‌توانید از طریق صفحه وب آن وارد سرویس مذکور شوید و هم می‌توانید اپلیکیشن Google Drive را روی گوشی نصب و اجرا کنید. لازم به اشاره است که اپلیکیشن Google Drive به طور پیش فرض روی گوشی های اندرویدی نصب خواهد بود. پس کافیست با یکی از دو روش نام برده شده وارد گوگل درایو شده و با ارائه مشخصات جیمیل خودتان در آن لاگین شوید. سپس می‌توانید از بخش Upload نسبت به بارگذاری فایل ها و اطلاعات مورد نیازتان اقدام کنید و این اطلاعات را در فضای ابری ذخیره نمایید. از آن پس هر زمان که تمایل داشته باشید می‌توانید با مراجعه به اکانت خود در گوگل درایو (از هر دستگاهی) به آن اطلاعات دسترسی یابید.

با یک مثال ساده سعی می‌کنیم کاربردی سرویس Google Drive را بهتر برایتان قابل درک کنیم. به عنوان مثال در ایران همیشه داشتن فتوکپی شناسنامه و کارت ملی یک معضل است! تصور کنید در جایی هستید و ناگهان برای انجام کاری به فتوکپی شناسنامه یا کارت ملی خودتان نیاز پیدا می‌کنید. در این شرایط اگر قبلا اسکن شناسنامه یا کارت ملی خود را در گوگل درایو آپلود کرده باشید، می‌توانید خیلی راحت از گوشی وارد اکانت Google Drive خودتان شده و به تصویر کارت ملی یا شناسنامه خویش دسترسی یابید و حتی با داشتن یک پرینتر از آن پرینت بگیرید. اما جالب تر این است که گوگل درایو فقط برای آپلود فایل کاربرد ندارد و قابلیت های دیگری را هم در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در گوگل درایو امکان ایجاد فایل های خاصی با عنوان گوگل داک (Google Doc)، گوگل شیت (Google Sheet) و گوگل اسلاید (Google Slide) هم وجود دارد. این فایل ها به ترتیب می‌توانند به عنوان نسخه های ساده تر فایل هایی همچون مایکروسافت ورد، اکسل و پاورپوینت باشند. به عنوان مثال در گوگل داک شما می‌توانید نوشته های خاصی را ایجاد و ذخیره کنید یا در گوگل شیت می‌توانید چارت های مثل اکسل به وجود آورده و در فضای ابری گوگل درایو ذخیره نمایید. گوگل اسلاید هم مثل پاورپوینت در فضای ابری گوگل درایو یک فایل با اسلایدهای مختلف ایجاد می‌کند. نکته جالب این فایل ها مربوط به امکان اشتراک گذاری و استفاده گروهی از آن ها می‌شود. به عنوان مثال شما می‌توانید یک گوگل شیت ایجاد کنید و لینک اشتراک گذاری آن را برای افراد خاصی که مورد نظرتان است بفرستید. در این شرایط همه آن ها می‌توانند به فایل مورد نظرتان دسترسی داشته و حتی تغییراتی بر روی آن ایجاد کنند. استفاده از این قابلیت در همکاری های گروهی برای ایجاد هماهنگی های لازم واقعا جالب و کاربردی خواهد بود.

پس امکاناتی که Google Drive در اختیارتان قرار می‌دهد محدود به بارگذاری و دانلود فایل نیست، بلکه امکان ایجاد فایل های خاص شبیه به اکسل، ورد و پاورپوینت هم در گوگل درایو ارائه شده و این موضوع می‌تواند در شرایط خاص واقعا کاربردی باشد. اما آیا گوگل درایو محدودیت دارد؟ تا چه میزان فایل می‌توانیم در اکانت Google Drive خودمان ذخیره کنیم؟ آیا برای سایر فایل ها و حجم اطلاعاتی که در اکانت قابل بارگذاری هستند محدودیتی تعیین شده است؟ در ادامه پاسخ این سوالات را خدمتتان ارائه می‌کنیم.

محدودیت های سرویس Google Drive (گوگل درایو)

متاسفانه اینطور نیست که بتوانید روی سرویس گوگل درایو به عنوان منبعی مثل هارد اکسترنال حساب باز کنید! چون این سرویس محدودیت های خاصی دارد. پیش از هر چیز دقت داشته باشید زمانی که از سرویس گوگل درایو استفاده می‌کنید برای آپلود هر فایل و دسترسی دوباره به آن باید حجم اینترنت شما مصرف شود. به عنوان مثال اگر یک فایل 500 مگابایتی را در اکانت Google Drive خودتان آپلود کنید باید 500 مگابایت حجم اینترنت مصرف نمایید. از آن پس هم هر زمان که از هر دستگاهی بخواهید به این فایل و اطلاعات آن دسترسی داشته باشید باید 500 مگابایت حجم اینترنت برای دانلود فایل مصرف کنید. پس به نظر می‌رسد که گوگل درایو حداقل برای ما ایرانی ها به منظور ذخیره کردن فایل های حجیم چندان گزینه مناسبی نیست.

علاوه بر این خود سرویس Google Drive هم محدودیت هایی دارد. گوگل به هر یک از کاربران این سرویس اجازه می‌دهد تا در حالت عادی 15 گیگابایت اطلاعات را به طور رایگان روی اکانت خود ذخیره کنند. اگر کاربر بنا به هر دلیل بخواهد حجم بیشتری از اطلاعات و فایل های خود را در اکانت گوگل درایو خود ذخیره نماید باید حتما اشتراک ماهیانه Google Drive را خریداری کرده و هزینه آن را پرداخت کند. هزینه اشتراک 100 گیگابایتی سرویس گوگل درایو در ماه حدود 1.99 دلار است و هزینه اشتراک 1 ترابایت سرویس مذکور هم در ماه معادل 9.99 دلار خواهد بود. به همین صورت پلن های دیگری برای حجم های 2 ترابایتی، 10 ترابایتی و غیره هم از سوی گوگل تعریف شده‌اند. بنابراین سرویس گوگل درایو از نظر حجم دارای محدودیت است و فقط 15 گیگابایت حجم رایگان را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

نتیجه‌گیری

بنابراین با سرویس ذخیره سازی ابری Google Drive آشنا شدید. این سرویس برای ذخیره کردن فایل ها و مدارک مهم کاربران واقعا مناسب است و امکان ایجاد فایل های گوگل داک، شیت و اسلاید در آن می‌توانند برای برخی از افراد و شرکت ها بسیار کاربردی باشند. فراموش نکنید حجم رایگانی که گوگل برای هر اکانت گوگل درایو ارائه کرده معدل 15 گیگابایت خواهد بود و برای دستیابی به حجم بیشتر باید هزینه خرید اشتراک ماهیانه آن پرداخت شود.